برگهای درخت دیروز: چند شعر بلند قدیمی

بر نیمکت گورستان:
این باد که می گذرد از شاخه های سرو
بیدار می کند عطر ریحان و مریم را
در آن حیاط قدیمی
با کیف و با کتاب
با دندانهای شیری افتاده
در آب حوض عکس من است
ماه سرگردان تاب می خورد
بین دو چشمم
اکنون کدام دقیقه
از کدام روز
از سال چندم است...