بررسی تطبیقی ماده ۶۷۹ با ماده ۹۵۹ قانون مدنی

در قانون مدنی قراردادهایی که نام خاص دارند و نحوه انعقاد آن¬ها به¬طور کامل تشریح شده است با نام عقود معین شهرت یافته است که این قسمت قانون مدنی بیشتر برگرفته از فقه است و برخلاف قسمت تعهدات که بیشتر تحت تأثیر قوانین رومی ژرمنی است. و همین مسئله گاهی موجب سردرگمی حقوقدان¬ها و تفاسیر مختلف ایشان از روح¬ قوانین شده است، در قرون جدید به وجود آمدن سیستم¬های حکومتی به شکل جدید که تصویب قوانین، خود زاییده این شکل جدید از حکومت¬ها بودند و نیز انقلاب صنعتی و به¬وجود آمدن کارفرمایان بزرگ و روابط کارگر و کارفرما و انقلاب¬های اجتماعی نظیر انقلاب کبیر فرانسه و در نتیجه احترام به حقوق آزادی¬های فردی و توجه به حقوق مربوط به شخصیت جدای از قوانین امری و قوانین مربوط به نظم عموم، قوانین تکمیلی کشورها را نیز تحت¬تأثیر قرارداد . اقتباس ماده ۱۰ قانون مدنی ، از قانون مدنی فرانسه نیز در¬واقع پاسخی بود به نیازی که بر اثر تحول روابط اجتماعی احساس می¬شد و پاسخگو نبودن عقود معین را آشکار می¬ساخت. از طرفی رعایت حقوق مربوط به شخصیت قانون‌گذار را به تدوین ماده ۹۵۹ قانون مدنی ، واداشت همچنین ماده ۹۵۴ قانون مدنی ، با بیان این-که عقود جایز به موت یا سفه یکی از طرفین (در مواردی که رشد معتبر است) منفسخ می¬شود درواقع، به نوعی، به بیان تفاوت عقد لازم و جایز پرداخته است. همه¬ی این عوامل باعث شده است حقوقدان¬های ما درمورد ماده ۶۷۹ قانون مدنی ، که در رابطه با وکالت عنوان می¬دارد، «موکل می-تواند هروقت بخواهد وکیل را عزل کند مگر این¬که وکالت وکیل یا عدم عزل در ضمن عقد لازم شرط شده باشد». دچار اختلاف نظر شوند. و همچنین طبق ماده ۹۵۹ قانون مدنی ، «هیچ¬کس نمی¬تواند بطور کلی حق تمتع و یاحق اجراء تمام یا قسمتی از حقوق مدنی را از خود سلب کند». لذا از ظاهر دو ماده دیده می¬شود که بین ماده ۶۷۹ با ماده ۹۵۹ قانون مدنی ، تعارض وجود دارد. چون¬که براساس ماده ۶۷۹ قانون مدنی ، موکل در ضمن عقد لازم حق عزلی را که از قبل داشته از خود سلب می¬کند ولی براساس ماده ۹۵۹ قانون مدنی ، نمی¬تواند این حق را از خود سلب کند.