ابعاد حقوقی ازدواج محجورین در حقوق ایران

محجور، از ریشه ی حجر به معنای ممانعت و بازدارندگی می‌باشد. در اصطلاح حقوقی، به شخصی که از تصرف در اموال و حقوق مالی خود ممنوع است، محجور گفته می‌شود. قانون مدنی، سه گروه را به عنوان محجورین، نام برده است. صغار، مجانین و سفیه یا غیر رشید. به عبارت دیگر، محجورین کسانی هستند که به دلیل شرایط خاص خود، نمی‌توانند به راحتی در بعضی از امور خود دخالت کنند. قانون‌گذار نیز، محجورین را در سایه ی حمایت خود آورده است. یکی از موضوعاتی که ممکن است در خصوص محجوران مطرح شود، مساله ی ازدواج محجوران است. ممکن است این سوال پیش آید که:
آیا در قوانین ایران، ازدواج محجوران، پذیرفته شده است؟ به طور کلی، اهلیت در ازدواج به چه معنایی می باشد؟ چه کسانی، صلاحیت تصمیم گیری در خصوص ازدواج محجورین را دارند؟ آیا، تفاوتی در نحوه ی ازدواج محجورین دختر و محجورین پسر، وجود دارد یا خیر؟ وکیل متخصص خانواده در تهران چه ویژگیهایی دارد؟ کدام مجتمع قضایی خانواده تهران عهده دار ازدواج محجورین است؟ نقش دادستان در ازدواج محجورین چیست؟
موارد گفته شده، از جمله سوالاتی است که در مورد ازدواج محجورین مطرح می‌شود.
نظام حقوقی ایران، از ابتدا تا کنون، تغییرات زیادی را داشته، اما در نهایت، ، ماده ی ۱۰۴۱ از قانون مدنی، به موضوع سن ازدواج، پرداخته است. طبق ماده ی ۱۰۴۱ از قانون مدنی، عقد نکاح دختر قبل از رسیدن به سن ۱۳ سال تمام شمسی و پسر قبل از رسیدن به سن ۱۵سال تمام شمسی، منوط است به اذن ولی، به شرط رعایت مصلحت با تشخیص دادگاه صالح.
همانگونه که ملاحظه می‌شود، قوانین ایران، ازدواج محجوران را با شرایطی، پذیرفته است. یکی از مراحل بسیار مهم در زندگی هر فرد،مرحله ی ازدواج می‌باشد به گونه ای که پیامبر اکرم(ص)فرموده اند: هرکس ازدواج کند نصف ایمان خود را کامل کرده است. اما در مورد افراد محجور که شامل صغار، مجانین و سفهاء می‌باشد وضعیت فرق می‌کند، این افراد صلاحیت انعقاد عقد ازدواج را ندارند.این حق به اولیاء آنها داده شده است، قانون گذار به تبع از فقه امامیه در ازدواج این گونه افراد اذن ولی قهری را شرط دانسته است که در این کتاب به بررسی تمام این مباحث می پردازیم.