مادر

برتولت این نمایشنامه را در سالهای ۱۹۳۰ تا ۱۹۳۱ نوشته است که درباره زندگی پلاگه‌آ ولاسووآ زن انقلابی اهل توِر است.
برشت تحت تأثیر رمان همنام ماکسیم گورکی تصمیم به نوشتن نمایشی آموزشی گرفت که در آن مقطع تاریخی یک ضرورت محسوب می‌شد. شرایط پس از جنگ جهانی اول، پا گرفتن حکومتی سوسیالیستی در شوروی و تأثیر انقلاب اکتبر بر زحمتکشان جهان باعث شد تا فرودستان به آینده خویش امیدوار گردند و درست به همین دلیل برشت با نوشتن «مادر» قصد تهییج کارگران و زحمتکشان را نداشت.
اجرای نمایشنامه «مادر» در برلین بیش از ۱۵۰۰۰ زن کارگر را به تماشا کشاند که این رقم تا آن تاریخ بی‌سابقه بود. نویسنده با آموزشی نامیدن اثر قصد داشت جدا از تأثیرگذاری بر تماشاگر همزمان آنها را به تفکر وادارد، چرا که تئاتر فقط محض سرگرمی نیست، آموختنی هم هست، و هرچه بیشتر بیاموزیم جهان را بهتر می‌توانیم بررسی کنیم و طرحی نو پیش آریم. آنچه در حین اجرای نمایش مطرح می‌شد، می‌توانست الگوی هر کشور دیگر هم باشد، بنابراین نویسنده اثری با درون‌مایه‌ای جهانی آفرید تا هرجا ستم هست مبارزه نیز دنبال شود. و آنچه که در این اثر حائز اهمیت است نگاه جنگ‌ستیزانه و نوع دوستانه مطرح در جابه‌جای نمایش است.
گروه کر و ترانه‌های در حین اجرا از جذابیت‌های اجرایی است. برشت مثل همیشه در نوشتن از حضور و نظر شخصیت‌های گوناگون بهره می‌جست و در پیدایش این نمایشنامه نیز با اسلاتان دودف، هانس اَیسل و گ. وایزنبرن همکاری مستمر داشت. اجرای بسیار موفق این اثر با بازی درخشان هلنه وایگل در نقش مادر، شهرتی فرامرزی برای هنرمندان آن پدید آورد و به عنوان یکی از درخشان‌ترین اجرای قرن بیست به ثبت رسید.