تاریخ هشت هزار سال شعر ایرانی

فرهنگ ادب و راستین ایران، یعنی فرهنگ و ادبی که رنگ بیگانه به خود نگرفته و از پالودگی های استعماری و استثماری فرهنگی های عرب و غرب، زهرآگین نشده، فرهنگی است که همواره و در طول قرنها به عنوان یکی از اصیل ترین و باستانی ترین گنجینه های تمدن و هنر انسانی مورد تحسین دوستان و سبب رشک رقیبان و مورد تهدید دشمنان غیرایرانی قرار گرفته است.
قدمت شعر پارسی و تعیین زمان پیدایش آن نکته ایست بس مهم و حساس که پژوهشگران پس از حمله عرب آنطور که شایستگی داشته است به آن توجه جدی و علمی و کافی نکرده است. بررسی تند و اجمالی تاریخ ادبیات ایران بهرام گور را نخستین شاعر پارسی معرفی می کند. بیت بسیار ساده و خیلی بچگانه منسوب به بهرام گور هرگز نمی تواند به عنوان اولین جلوه گری شعر و ادب چند هزارساله پذیرفته شود. زیرا پذیرش این بزرگ خطای تاریخی فرهنگ غنی و جاافتاده ایرانیان باستان را که نظم و نثر در آن جا و مقامی بس والا داشته اند، نفی می کند.
در این مجموعه دکتر رکن الدین همایون فرخ، ما را با تاریخ هشت هزار سال شعر ایرانی آشنا می کند.