جلوگیری از فساد اقتصادی در قراردادهای دولتی

قرارداد مترادف با عقد است و عقد مفرد کلمه عقود است که این کلمه از زبان عربی به فارسی انتقال یافته و از نظر لغوی به معنی بستن است. بر طبق ماده 1۸3قانون مدنی، عقد عبارت است از این که یک یا چند نفر در مقابل یک یا چند نفر دیگر تعهد بر امری کند و مورد قبول آنها باشـــد. یعنی در اثر انعقاد عقد بين ۲نفر رابطه حقوقی ایجاد شده و آن را در مورد یک موضوع خاص به یکدیگر مرتبط میکند. قرارداد و عقد با این تفاوت مورد کاربرد واقع میشوند که کلمه عقد در عقود معين استعمال میشود. و حال آنکه قرارداد بر تمامی عقود خواه معين باشد و یا غير معين اطلاق میشود. ماده 10قانون مدنی مقرر میدارد، قراردادهای خصوصی نسبت به کسانی که آن را منعقد کردهاند در صورتی که مخالف صریح قانون نباشد نافذ است. بنابراین در فارسی کنونی، قرارداد به معنی عقد به کار میرود. در این صورت اختصاص به عقودی که اثر مستقيم آنها ایجاد تعهد است ندارند. درحالی که ماده 1۸3 قانون مدنی تعریف نارسایی از عقد کرده و آن را اختصاص به عقودی داده که اثر مستقيم آنها تعهد است.