ارتباط بین جو سازمانی با رفتار شهروندی سازمانی معلمان تربیت بدنی مقطع ابتدایی شهر کرمانشاه

شرایط کاملا متحول و حاکم بر سازمان ها افزایش رقابت و لزوم اثربخشی در چنین شرایطی، نیاز آن ها را به نسل ارزشمندی از کارکنان آشکار می کند، نسلی که از آن ها با عنوان "سربازان سازمانی " یاد می شود )دیپائولا، تارتر و هوی ، ۲۰۰۵). بی تردید این کارکنان، وجه ممیز سازمان های اثربخش از غیر اثربخش هستند(پادساکوف، مکنزی، پین و باکراک ، ۲۰۰۰)، زیرا سازمان را موطن خود می دانند و برای تحقق اهداف آن، بی هیچ چشم داشتی، فراتراز وظایف رسمی و معین خود عمل کرده، از هیچ کوششی فروگذار نیستند.
امروزه این تلاش های فراتر از انتظار و سودمند را در ادبیات علم سازمان و مدیریت، رفتارهای "افزون بر نقش" یا "رفتار های شهروندی سازمانی "و یا "رفتار شهروندی سازمانی" می خوانند( دیپائولاو شانن موران ۲۰۰۱). متغیر رفتار شهروندی سازمانی که برای نامیدن آن از تعابیر و واژه های دیگری مانند: سندروم سرباز خوب ، رفتار اختیاری، داوطلبانه و افزون بر نقش، استفاده می شود، موج نوینی را در دانش موجود از رفتارهای مزیت بخش سازمانی ایجاد کرده است (گارج و راستوگی ، ۲۰۰۶) که اهمیت آن در اثر بخشی سازمان آشکار می شود (ارگان ،۱۹۹۸). این متغیر در خواستگاه بیرونی از مدرسه برای نخستین بار توسط جستر بارنارد (۱۹۳۸) مطرح شده است (به نقل از گارج و رستوگی،۲۰۰۶)، اما آنچه امروز از آن به جای مانده، وامدار تلاش های ارگان و همکاران اوست (اسمیت، ارگان و نیر ،۱۹۸۳; ارگان۱۹۸۸).