الابنیه عن حقایق الادویه یا روضه الانس و منفعه النفس

به کوشش: حسین محبوبی‌ اردکانی

الابنیة عن حقائق الادویة یا روضة الانس و منفعة النفس، به زبان فارسی، کتابی است در مفردات طب که در عهد منصور بن نوح سامانی (بین سنوات ۳۵۰ تا ۳۶۶ ق)، توسط موفق بن علی هروی تالیف شده است. این کتاب از چند جهت قابل توجه است:
۱. این اثر، یکی از قدیمی‌ترین نگاشته‌های پارسی در طب سنتی است، بلکه شاید بتوان آن را قدیمی‌ترین نگاشته طب فارسی دانست که به دست ما رسیده است.
۲. از جامعیت نسبی برخوردار است. مؤلف مدعی است که برای تالیف این اثر به همه کتاب‌های پیشینیان نظر انداخته است.
نگاهی به مطالب این اثر، نشان‌گر این است که مدعای مؤلف چندان به گزافه نیست؛ مثلا در ابتدای حرف الف، سخنی از طبیبی هندی با نام سری فرکوادت نقل می‌کند.
که ما امروزه کوچک‌ترین مطلبی در باره زندگی او نمی‌دانیم.
۳. دارای فائده ادبی و لغوی است که اهل ادب از آن بهره‌مند خواهند شد.
افزون بر اینها، از آنجا که تنها نسخه این اثر را شاعر مشهور، اسدی طوسی استنساخ کرده است، رسم الخط و شیوه نگارشی این اثر نیز قابل توجه است.