مکتوب

مکتوب، کتابی از نصایح و پند نبوده، بلکه مجموعه‌ای از تجربیات حاصله است. قسمت اعظم آن تشکیل شده از آموزشهای استادم به من در طی یازده سال طولانی.. پائولو کوئیلو

مکتوب که پس از آن دومین مکتوب هم می‌آید، همان‌طور که از گفتار نویسنده در بالا مشخص است، دو مجموعه‌‌‌ ارزشمند هستند از عرفان و جهان بینی پائولو کوئیلو؛ دو مجموعه خواندنی از نوشته‌های کوتاه او، حکایت‌هایی که شنیده، تجربیات شخصی اش از برخورد با آدم‌‌ها و زندگی و ناملایمات و شادی‌های آن و تأملات و نگرش و برداشت هایش از جهان هستی و خلقت آدمی و نهایت کار ما انسان‌ها.
این حکایتها و داستانکهایی که کوئلیو، شیوا، بی‌حاشیه، صاف و پوست کنده و قابل درک برایمان روایت می‌کند، اگرچه هر کدام جدا‌جدا نوشته شده‌اند و در ظاهر ارتباطی با هم ندارند؛ اما در باطن، می‌توان آنها را قصه‌هایی کوتاه و پر مغز خواند که با هم در ارتباط نزدیک و تنگاتنگ هستند و متعالی ساز روح بشری، به نحوی که هر خواننده‌ای می‌تواند به راحتی با آدم‌های آن داستانک‌ها، هم ذات پنداری کند و به یاد تجربیات مشابه خودش بیفتد. کوئیلو نیز در این‌باره می‌گوید: «این کتاب، پندنامه نیست؛ تبادل تجربه است.»