بخشی از تفسیری کهن به پارسی

این کتاب، تفسیری است ادبی و از منابع ارزنده زبان فارسی به شمار می‌رود. از آنجا که آغاز و انجام نسخه افتاده، تاریخ قطعی تألیف و مؤلف آن نامعلوم است؛ اما با توجه به شیوه کلی نگارش و همسانی آن با آثار منثور قرن‌های اولیه، به‌ویژ] گونه‌های زبانی منطقه خراسان می‌توان حدس زد که این تفسیر در حوزه هرات تألیف یافته و تاریخ تألیف آن حدود قرن چهارم و اواخر قرن سوم هجری قمری بوده است. دقت نظر در برگرداندن آیات قرآنی و انتقال مضامین والای این کتاب آسمانی در قالب واژه‌‌های فارسی، به دور از تکلف و تصنع، فراوانی شواهد منظوم و منثور و استشهاد به احادیث و اقوال و آراء دانشنمدان اسلامی از ویژگی‌های این تفسیر است.
کتاب را دکتر مرتضی آیت الله زاده شیرازی تصحیح و منتشر کرده است.