گیاه هوم: یادگاری از فرهنگ ایران زمین از دورترین زمان تا به امروز

هوم یا هئومه اسطوره‌ای است در ایران یاستان که از دو نمود آسمانی و زمینی برخوردار است. هوم آسمانی فرزند ذکور اورمزد و تجلی مادی آن گیاهی درمان‌گر است که با دشمنان اهریمنی مبارزه می‌کند. همتای هندی هوم سومه است که حالت ایزدی-گیاهی دارد در برخی منابع زردشتی همچون بندهشن و منابع متاخر در دورهٔ اسلامی مثل شاهنامه فردوسی از هوم نام برده شده‌است. فشردن آئینی هوم را به عنوان یک قربانی غیر خونین به شمارآورده‌اند. اهوم آئینی نمادی از هوم سپید است که در ته دریای فراخکرد می‌روید. این گیاه را درگیتی با گیاهی تحت عنوان افدرا که در کوه‌ها رشد می‌کند یکی می‌دانند.

از پیشگفتار کتاب:
در روزگارانی که دو گروه نیاکان آریایی در کنار هم می زیستند در کتابهایشان از شربتی نام برده اند که همراه با مراسم و تشریفاتی خاص تهیه و نوشیده میشد. اما در طول هزاره ها این سنت رو به فراموشی سپرده شد و تنها آثاری از آن در بعضی مراسم های زرتشتیان باقی مانده است.
اما به راستی هوم چیست و یا کیست؟
در بررسی اوستا می توان به چندین خصوصیت درباره هوم دست یافت. هوم به عنوان ایزد و پیام آوری توانا و یا هوم به عنوان انسانی پهلوان، دلیر، نیکوکار و نیرومند و مهمترین بخش آنکه عنوان این گزارش است، گیاه هوم می باشد...