زندگی و آثار عماد الکتّاب

میرزا محمدحسین خان سیفی قزوینی خوشنویس مشهور قرن اخیر ایران
میرزا محمدحسین سیفی قزوینی (1240 – 1315 شمسی) از استادان خوشنویسی نستعلیق پیرو و گسترش دهندهٔ سبک و شیوهٔ خاص میرزای کلهر است. او نسخه ‌ای از شاهنامهٔ فردوسی را برای مظفرالدین شاه خوشنویسی کرد و به این مناسبت لقب عماد الکتاب گرفت. در انقلاب مشروطه به جرگه آزادی ‌خواهان پیوست. وی در دوره سلطنت احمدشاه قاجار، مدتی در وزارت داخله، منشی و همان اوقات معلم مشق خط احمدشاه نیز بود. عماد الکتاب آخرین حلقه زنجیره استادان قدیم خوشنویسی ایران است که این هنر را به خوشنویسی معاصر پیوند می دهد. وی افزون بر نستعلیق، خط نسخ و شکسته نستعلیق را خوش می‌نوشت و مروج کتابچه‌های «رسم المشق» نیز می باشد. میرزا محمد حسین افزون بر آشنایی با نقاشی آب رنگ و سیاه قلم، قریحه شاعری نیز داشت و گاهی شعر می‌سرود. در کتاب پیش رو که به قلم علی راهجیری گیلانی (1317 - ) به زندگی و آثار این هنرمند پرداخته شده، پس از گفتار مقدماتی، سخنی چند پیرامون تاریخچه خط فارسی و شرح حالی از عماد الکتاب شامل اخلاق، مذهب، وفات، آثار ادبی، منظومات، آثار خطی، شیوه نستعلیق وی، نقاشی و رقم او ارائه شده است. صفحات پایانی کتاب به نمونه خط و نقاشی عماد الکتاب اختصاص یافته اند. چاپ دوم این کتاب در سال 1362 توسط انتشارات کتابخانه مرکزی منتشر گردید.