خانبابا بیانی
(1288 - 1376 هـ.خ)
نویسنده، استاد دانشگاه، مورخ و مترجم
مشخصات:
نام واقعی:
خانبابا بیانی
تاریخ تولد:
1288/01/01 خورشیدی
تاریخ درگذشت:
1376/01/01 خورشیدی (88 سالگی)
محل تولد:
همدان
جنسیت:
مرد
ژانر:
تاریخ
زندگی‌نامه
خانبابا بیانی بنیانگذار دانشگاه تبریز است. دکتر خانبابا بیانی در رشته تاریخ از کشور فرانسه دکترای دولتی گرفت و بلافاصله پس از ورود به ایران در سال ۱۳۱۶، در دانشگاه تهران که تازه تأسیس یافته بود به تدریس در رشته تاریخ مشغول شد.
به سال ۱۳۲۱ به درجه استادی رسید و به معاونت دانشکده ادبیات و دانشسرای عالی رسید و از آن پس در سمت‌های گوناگون مشغول خدمت به فرهنگ ایران شد.
تا سال ۱۳۵۵ دکتر بیانی به تدریس در دانشگاه مشغول بود. در کنار تدریس در کارهای اجرایی نیز فعالیت داشت. او تمام عمر خود را صرف خدمت به فرهنگ کرد، کتاب می نوشت ، تدریس یا تأسیس می¬کرد.
در ۳۳ سالگی مامور تأسیس دانشگاه تبریز می‌شود و آن را دانشکده به دانشکده می‌سازد. او حتی برای راه‌اندازی درس آناتومی در دانشکده پزشکی -که روحانیان آن را شرعی نمی‌دانستند- فتوا جمع‌آوری می‌کند. دانشگاه ۱۳۲۶ آغاز به کار می‌کند و پس از فارغ‌التحصیلی نخستین دوره، دکتر بیانی آنجا را در ۱۳۲۹ ترک می‌کند.
او سپس به ریاست دانشسرای عالی (تربیت معلم امروزی) رسیده و با تلاش خود و بردن لایحه‌ای به مجلس آن را مستقل می‌کند و در راه‌اندازی آزمایشگاه‌های گوناگون برای آن بسیار تلاش می‌کند. دخترش شیرین بیانی در خاطره‌ای به یاد می‌آورد که پدرش روزی برای ناهار به منزل می‌رود و بسیار اندوهگین بوده‌است و پس از پرسش علت می‌شنود: "وقتی از در می‌آمدم بیرون، دیدم دانشجویی کنار جوی، دستمالش رو پهن کرده و مشغول خوردن نان و پنیر و خیار برای ناهار است. من خیلی ناراحت شدم. باید برای آن فکری بکنم" و با تلاش‌های او برای نخستین بار رستوران در دانشگاه ساخته می‌شود و گاهی هم خودش آنجا کنار دانشجویان غذا می‌خورد.
او سال ۱۳۴۲ کارهای اجرایی بیرون از دانشگاه تهران را رها کرده و به دانشگاه تهران بازمی‌گردد: دانشکده تاریخ را تأسیس کرده و کتاب‌خانه‌ای برای آن می‌سازد. او به سال ۱۳۵۵ بازنشسته می‌شود و پس از آن چند کتاب می‌نویسد. غائله‌ی آذربایجان، پنجاه سال تاریخ ناصری در شش جلد، پلیس جنوب. او پس از بازنشستگی هم به‌صورت حق‌التدریس به آموزش مشغول بود. دکتر خانبابا بیانی پس از کنارگذاشتن آموزش به‌منظور سر و سامان دادن و تشکیل آرشیو وزارت امور خارجه به آنجا دعوت شد و سازمان بزرگ و منسجمی بنیان نهاد. او در بیان چگونگی پذیرش این سمت گفته بود: "حقیقت این است که برای انجام این مسئولیت مقداری هم فکر روزگار پیری را کردم تا در پیری بی‌ثمر نمانم
بیشتر
آخرین دیدگاه‌ها