مصطفی اسکویی

(1302 - 1384 هـ.خ)

مصطفی اسکویی و مهین اسکویی که به تازگی از شوروی بازگشته‌بودند، در مکان سینما گلریز دست به تأسیس یک گروه هنری به نام آناهیتا زدند. در این هنرکده که به سینما - تئاتر آناهیتا معروف بود آثاری چون اتلو، طبقه ششم (آلفرد ژاری)، هیاهوی بسیار برای هیچ، تراموایی به نام هوس، سلمانی شهر سویل و عروسی فیگارو بر روی صحنه رفتند. با این حال اسکویی‌ها به دلیل مسائل مالی نتوانستند فعالیت خود را ادامه دهند و به همین دلیل تئاتر را تعطیل و به فرد دیگری واگذار کردند که از این سالن به عنوان سینما استفاده کرد و نام آن را «سینما گلریز» گذاشت. هنرکدهٔ اناهیتا با نام جامعهٔ هنری آناهیتا تا سال ۱۳۵۸ به فعالیت پرداخت. از جمله افرادی که دوره‌های آموزشی بازیگری را در کلاس‌های هنرکدهٔ آناهیتا گذراندند می‌توان به مهدی فتحی، محمود دولت‌آبادی، پرویز بهرام، جعفر والی، محمدعلی کشاورز، مهین شهابی، ولی شیراندامی، یدالله شیراندامی، رسول نجفیان، سعید سلطانپور، ناصر رحمانی‌نژاد، ایرج امامی، ابراهیم مکی، حمید طاعتی، سعید امیرسلیمانی، کاظم هژیرآزاد و سیروس ابراهیم‌زاده اشاره کرد. دههٔ ۱۳۵۰ و پس از آن اسکویی از سال ۱۳۴۹ از مهین اسکویی جدا شد. وی در سال ۱۳۵۰ نمایش رستم و سهراب را روی سن برد. در این دوران بود که به عنوان استاد در دانشکدهٔ هنرهای زیبای تهران به کار پرداخت. وی پس از انقلاب تنها دو نمایش به نام‌های هائیتی و ابن سینا کارگردانی کرد و بیشتر وقت خود را به آموزش بازیگری اختصاص داد. اسکویی در اواخر دههٔ ۱۳۶۰ از ایران خارج شد و دوباره به روسیه رفت و در آنجا دوره‌های عالی تئاتر را گذراند. وی در بازگشت مجدد از شوروی باز هم و این بار تا پایان عمر به آموزش بازیگری در ایران اشتغال ورزید