آدم متز

(1869 - 1917 م)

متس خاورشناس آلمانی بود که در بازل سویس ساکن بود. وی در سال ۱۸۶۹ در فرایبورگ متولد شد. وی کرسی استادی زبان‌های شرقی دانشگاه شهر بازل را در اختیار داشت.وی به زبان عربی و تاریخ اسلام علاقه زیادی داشته‌است و کتاب الحکایت نوشته ابن مطهر ازدی با مقدمه تعلیقات وی به چاپ رسیده‌است. مشهورترین اثر متز کتاب تاریخ تمدن اسلام در قرن ۴ هجری است که به چند زبان از جمله فارسی هم ترجمه شده‌است. کی از نقدهای محتوایی که به این کتاب وارد است سخن گفتن متز از تأثیر پذیری شیعه در مسائل کلامی از معتزله است. در حالیکه رویکرد کلامی شیعه کاملاً در باب معتزله قرار دارد و کتاب‌های بسیاری در رد آرای کلامی معتزله توسط شیعیان همچون کتاب رد بر معتزله از ابوهشام کوفی در دست است.