سید محمد کاظم مجاب

(1308 - 1390 هـ.خ)

حاج سید محمدکاظم مجاب، از سادات گوشه دزفول، در اواخر اسفند سال ۱۳۰۸ شمسی در دزفول متولد شد. یکسال پس از تولد بخاطر بیماری هر دو چشم خود را از دست داد. پدرش سیدمحمدعلی از همان اوان کودکی بفکر آینده فرزند بود لذا مطالب فراوانی که لازمه یک منبری بود مانند قرآن و ادعیه و احادیث و تاریخ بخصوص تاریخ اسلام و اهل بیت علیهم السلام و اشعار فراوانی را گاه با تهدیدبه فرزند یاد می داد. درس های پسرعمویش حاج آقاسیدحسین شفیعی را که به مدرسه می رفت، و تکرار می کرد فرا گرفت به همین خاطر در سن سیزده سالگی که پدر را از دست داد بیش از دوسوم قرآن و مطالب متنوع را حفظ کرده بود. با سفارش پدر برای ادامه تحصیلات از دو واعظ مشهور دزفول ملاعبدالرضا ترابی ناصح و ملامرتضی ترابی شریفی بسیار بهره گرفت. با علاقمندی و پشتکار وصف ناپذیر از محضر آیات عظام حاج آقامحمدعلی بیگدلی ره و حاج سید مهدی حکمی ره و حاج سیداسداله نبوی ره و آقاشیخ منصور سبط الشیخ انصاری ره دروس حوزوی را به طوری فراگرفت که خود استادی تمام در ادبیات گردیدو طلاب آشنا در دزفول و اهواز و قم از محضرش بهره می گرفتند. از مهم ترین حوادث زندگی ایشان از دست دادن برادر کوچکش سیدمصطفی بود که در رودخانه غرق شد و شدیدا وی را تحت تاثیر قرار داد. طبع شعر وی به حدی بود که اشعار زیبای عربی و فارسی زیادی می سرود. دیوان اشعارش با تخلص قدسی با نام دیوان قدسی دو بار چاپ گردید. وی در دزفول ازدواج نمود و ثمره آن دو پسر و چهار دختر بود. یکی از پسرها در کودکی از دنیا رفت و سیدناصر پسر دیگرش دبیر و استاد در دبیرستان های تهران است. وی در سال ۱۳۵۹ به اهواز مهاجرت نمود و ضمن ادامه کسب درس از محضر آیت اله حاج سید محمدجعفر مروج و دیگر علما به وعظ و ارشاد و تدریس پرداخت. در سال ۱۳۵۹ به شهر مقدس قم هجرت و تا پایان عمر اواخر ۱۳۹۰ شمسی در پناه حرم مطهر و امن کریمه اهل بیت حضرت فاطمه معصومه به ادامه تحصیلات حوزوی از محضر آیت اله حاج شیخ احمد سبط الشیخ انصاری و تدریس و بخصوص ارشاد مردم از طریق منبر در مساجد و هیئات و دفاتر آیات و منازل مشغول بود. مرحوم مجاب اجازه روایی از بزرگانی همانند آیت اله شیخ منصور سبط الشیخ انصاری ره و حاج شیخ مرتضی انصاری ره داشت. خصوصیت منابر وی چنان بود که برای همگان مطالب مفید و مورد استفاده داشت. نکات جالب و مستند همراه با تحلیل های تاریخی و نیز سوزو گدازش هنگام توسل به حضرات معصومین علیهم السلام به خصوص سید الشهدا علیه السلام اشک ها را جاری می کرد.