دانلود کتابهای آندره موروا

آندره موروا (۱۹۶۷-۱۸۸۵): داستان نویس،مقاله نویس و نویسنده داستانهای کودکان در نرماندی فرانسه به دنیا آمد.عمده شهرت وی به دلیل نگارش بیوگرافی(زندگی نامه)های زیبا،رومانتیک و شیوایی است که در آنها شرح حال افراد معروف فرانسه را به رشته تحریر درآورده است.وی اصلا یهودی بود و نام واقعیش امیل سالومون هرزوگ است. او در طول جنگ جهانی اول به ارتش فرانسه پیوست و در ابتدا به عنوان مترجم و سپس به عنوان افسر رابط انجام وظیفه کرد.موروا داستان نویسی را با نوشتن نوول سکوت سرهنگ برامبل در سال ۱۹۱۸ آغاز کرد که بر اساس تجربیاتش در جنگ آن را به صورت طنزآمیزی بر کاغذ آورد. به دنبال استقبال از این اثر، وی دومین داستان خود را نیز با نام مذاکرات دکتر اُ.گریدی نوشت. در طول جنگ جهانی دوم نیز او به ارتش فرانسه ملحق شد و در نیروی آزادیبخش فرانسه خدمت کرد. پس از اشغال فرانسه در جنگ عالمگیر دوم ،موروا با همسرش به آمریکا رفت تا با نوشته های ضد نازیش به جنگ آلمانها برود. در سال ۱۹۴۶ بعد از پایان جنگ دوباره به فرانسه برگشت.او در سال ۱۹۵۱ رئیس هیات داوران جشنواره سینمایی کن بود. آندره موروا از سال ۱۹۳۸ عضو آکادمی فرانسه شد.آثار موروا حس انسان‌دوستی و بصیرت و هوشیاری فراوان او را منعکس می‌کند.«آندره موروا» (Andre Maurios) یکی از نویسندگان بزرگ فرانسوی است که اصالت یهودی دارد و نام اصلی او «امیل هرزوگ» (Emile Herzog) است. وی در سال ۱۸۸۵ در شهر «البوف» متولد شد و پس از پایان تحصیلاتش در «البوف» و سپس در شهرهای «روان» و «کان»، مسئولیت نظارت بر کارخانه نساجی خانواده‌اش را به مدت ده سال بر عهده گرفت. وی در جنگ جهانی اول از طرف ارتش فرانسه به سمت رابط و مترجم در بین نیروهای فرانسه و انگلیس انتخاب شد. از این رو با روحیات انگلیسی‌ها از نزدیک آشنایی یافت و این آشنایی باعث شد که طی مدت سی سال، آثار ادبی، تاریخی و تحقیقی گوناگونی درباره انگلستان بنویسد. بهترین آثار او در این زمان، رمان «خاموشیهای سرهنگ برامبل» (Les Silences du Colonel Bramble) (۱۹۱۸) و گفتگوهای «دکتر اُ. گریدی» (Les Discours du Docterur O’Grady) (۱۹۲۱) است؛ شرح حالی طنزآمیر و سرگرم کننده از یاران زمان جنگ که موروا را به مردم شناساند. از دیگر رمانهای موروا که جنبه افسانه‌ای هم دارد، می توان به «برنار کنه» (Bernard Quesnay) (۱۹۲۶) و «اقلیمها» (Climats) (۱۹۲۸) اشاره کرد. موروا همچنین آثاری در شرح حال عده‌ای از نویسندگان و شاعران انگلستان دارد که رنگ دلپذیر داستانی به خود گرفته و موجب شهرت او در انگلستان گشته است. برخی از این آثار عبارتند از : «چهار مطالعه انگلیسی» (Quatre etudes anglaises) (۱۹۲۷)، «اهل سحر و اهل منطق» (Magiciens et Logiciens) در شرح حال و آثار شاعران معاصر انگلیسی، «آریل یا سرگذشت شلی» ((Ariel ou la vie de Shelly (۱۹۲۳)، «شرح حال مستندی از دیزریلی» (Disraeli) (۱۹۲۷) و «بایرون» (Byron) (۱۹۳۰). آندره موروا، بیشتر شهرت خود را مدیون همین زندگینامه است که از شیوه خاصی برخوردار بوده و مورد استقبال فراوان مردم قرار گرفته است. وی با آنکه در این آثار به اسناد و مدارک روی می آورد، از آنها نامی نمی‌برد و به سرگذشتها، صورت داستانی دلپذیری می‌بخشد. آثار دیگر او در این رشته عبارت است از : «تورگنیف» (Tourgeniev) (۱۹۱۳)، «ولتر» ((Voltaire (۱۹۳۵)، «شاتو بریان» (Chateaubriand) (۱۹۳۸)، «اولمپیو یا سرگذشت ویکتور هوگو» (Olympio ou la vie de Victor Hugo) (۱۹۴۵)، «در جستجوی مارسل پروست» ((A la recherché de Marcel Proust (۱۹۳۹)، «للیا یا زندگی ژورژ ساند» (Lelia ou la vie de Geouge Sand)، «سه دوما» Les Trois Dumas)) (۱۹۵۷)، «پرومته یا سرگذشت بالزاک» (Promethee ou la vie de Balzac) (۱۹۶۲). موروا که در زمان جنگ دوم جهانی در امریکا به سر می برد، پس از پایان جنگ (۱۹۴۶) به فرانسه بازگشت. آثار تاریخی موروا با بهره‌مندی از بهترین و مستندترین منابع [ =سرچشمه ها ]، به نقطه‌های تاریک تاریخ روشنی می‌افکند که از آن جمله است : «ادوارد هفتم و عصر او» (Edouard VII et son temps) (۱۹۳۳)، «تاریخ انگلستان» (Histoire d’ Angleterre) (۱۹۳۷)، «تاریخ امریکا» Histoire des Etats-Unis)) (۱۹۴۳)، «تاریخ فرانسه» Histoire de la France)) (۱۹۴۷) و مانند آن. مقاله‌های موروا بیشتر لحن شخصی دارد، مانند : «این است اندیشه‌های من» (Mes Songes que voici) (۱۹۳۲)، «پنج چهره از عشق» (Cinq Visages de l’amour) (۱۹۴۲) و مطالعه‌ای تحقیقی درباره پنج رمان‌نویس فرانسوی که در همان سال تکامل یافت و با نام «هفت چهره» (Sept Visages) منتشر شد. مجموعه «خاطرات» Memoires)) موروا در سال ۱۹۴۲ انتشار یافت که به سبب نقدهای ادبی که در آن وجود دارد، از ارزش فراوان برخوردار است. موروا در آثار نمایشی نیز آزمایشی کرد و نمایشنامه «بیگناهان با دستهای پر» (Aux Innocents les mains pleines) را در سال ۱۹۵۵ نوشت. «گلهای ماه سپتامبر» (Les Roses de September) از دیگر آثار موروا است که در سال ۱۹۵۶ منتشر شد. آثار موروا حس انسان‌دوستی، دانایی و هوشیاری فراوان او را آشکار می سازد. موروا در سال ۱۹۳۹ به عضویت آکادمی فرانسه انتخاب شد و در آن زمان، یکی از شخصیتهای درجه اول ادبیات این کشور به شمار می‌رفت.

بیشتر