حسن دانشفر

(1301 - 1381 هـ.خ)

حسن دانشفر همدانی در نستعلیق بیش و پیش از همه به شیوه میرزا غلامرضا اصفهانی دلبند بود و سبک او را دنبال کرد. در عین حال سیاه مشق‌هایش اغلب پیروی از شیوه عمادالکتاب را به نمایش می‌گذارند. آثار حسن دانشفر تنها به نستعلیق محدود نمی‌شوند. وی در شکسته نستعلیق نیز دستی توانا داشت و از الگوهای تعلیمی درویش عبدالمجید طالقانی سرمشق می‌گرفت. دانشفر در کنار خوشنویسی، به تذهیب و نواختن ویولن هم می‌پرداخت و در این دو هنر نیز استادی قوی‌دست و سرشار از خلاقیت بود. بیشتر آثارش با مرکب دست‌ساز، کاغذهای آماده‌شده و تذهیب خودش به انجام رسیده‌است. وی در ترکیب رنگ‌ها و رنگینه‌نویسی هم ذوق فراوانی داشت. دایره فعالیت‌های حسن دانشفر تنها به حوزه هنر محدود نمی‌شد و در ادبیات نیز به تحقیق و تألیف و تحریر اهتمام خاصی می‌ورزید. پنج کتاب که به زندگی، افکار و اشعار عین القضات، خیام، باباطاهر و حافظ اختصاص یافته‌اند تألیف و آن‌ها را با خط خود به تحریر درآورده و به دست چاپ سپرد. از جمله خصوصیات خط دانشفر قلم‌هایی بود که استفاده می‌کرد. زیانه تراشیده شده این قلم‌ها جزم و زاویه زبانه قلم تقریباً ۱۸۰ درجه بود. مورب نبودن قلم، قدرت مانور را تاحد زیادی از نویسنده می‌گیرد و نشاندن شش دانگ قلم بر روی کاغذ سخت‌تر می‌شود. به همین دلیل قدرت خط او بیشتر در دودانگ مشقی متبلور شده است.