علی اصغر خبره زاده

(1302 - 1387 هـ.خ)

۱۲ اسفند ۱۳۰۲ در تزرجانی از توابع شهرستان یزد متولد شد. وی پس از تحصیلات مقدماتی و متوسطه، وارد دانشسرای عالی تهران شد و در سال ۱۳۲۴ موفق به دریافت لیسانس ادبیات فارسی گردید. او در سال ۱۳۲۸ دکترای ادبیات خود را رشته زبان و ادبیات فارسی دریافت کرد. وی از محضر اساتیدی چون ملک الشعرای بهار، بدیع الزمان فروزانفر، علی‌اکبر سیاسی و علی اصغر حکمت بهره برد که اثری ژرف بر آینده فکری و کاری او برجای گذاردند. خبره‌زاده در طول تحصیلات با دو زبان عربی و فرانسه آشنا شد. در دورهٔ دانشجویی با جلال آل احمد دوستی حاصل کرد که تا مرگ جلال ادامه داشت. در سال ۱۳۲۷، به جرم عضویت در حزب توده و فعالیتهای سیاسی به زابل تبعید شد. در آنجا به ترجمهٔ کتاب بیگانه (رمان) اثر آلبر کامو پرداخت. این اولین ترجمهٔ او بود که با ویراستاری و تصحیح آل احمد در ۱۳۲۸ به چاپ رسید. او در سال ۱۳۴۹ از طرف یونسکو مأموریت یافت برای مدت یک سال به ماداگاسکار برود و به مردم آن دیار سواد بیاموزد. خبره‌زاده چند کتاب تألیفی نیز دارد که از جمله آنها می‌توان نثر فارسی در آیینه تاریخ در سه جلد، برگزیده ادب فارسی، ادب و اندیشه، سخن و اندیشه را نام برد. علی‌اصغر خبره‌زاده ۲۸ بهمن ۱۳۸۷ در تهران درگذشت و در قطعه نام آوران بهشت زهرا به خاک سپرده شد.