لویی پویمان

(1935 - 2005 م)

نام او بیشتر به عنوان نویسنده ده‌ها متن و گلچین فلسفی که همچنان به طور گسترده برای اهداف آموزشی مورد استفاده قرار می‌گیرند، و بیش از صد مقاله که در حدود شصت دانشگاه در سراسر جهان خوانده است، شناخته شده است. پویمان به خاطر کارش در اخلاق کاربردی و فلسفه دین شناخته می‌شد. او در دهه ۱۹۶۰ یک فعال ضد جنگ و حقوق مدنی و همچنین یک گیاهخوار و فعال محیط زیست بود. پویمان از سال ۱۹۷۳ تا ۱۹۷۷ مدرس فلسفه در دانشگاه آکسفورد و از سال ۱۹۷۷ تا ۱۹۷۹ و از سال ۱۹۷۹ تا ۱۹۸۴ استادیار دانشگاه نوتردام و دانشگاه تگزاس در دالاس بود. پس از دوران تحصیل در دالاس، از سال ۱۹۸۴ تا ۱۹۸۶ به عنوان دانشیار در دانشگاه می‌سی‌سی‌پی تدریس کرد و سپس از سال ۱۹۸۶ تا ۱۹۹۵ به عنوان استاد و رئیس دپارتمان فلسفه مشغول به کار شد. آخرین سمت مهم او در آکادمی نظامی ایالات متحده به عنوان استاد فلسفه (۱۹۹۵ تا ۲۰۰۴) بود و پس از آن به عنوان استاد فلسفه بازنشسته شد. پویمن در کنار اشتغال تمام وقت، سمت‌های مهمان در مرکز تحصیلات تکمیلی دانشگاه سیتی نیویورک (۱۹۸۹–۱۹۹۱)، دانشگاه نیویورک (۱۹۹۰–۱۹۹۱)، دانشگاه کالیفرنیا، برکلی (۱۹۹۳–۱۹۹۴)، دانشگاه بریگهام یانگ (۱۹۹۸)، دانشگاه پرینستون (۲۰۰۱) و دانشگاه کمبریج (۲۰۰۴–۲۰۰۵) را نیز بر عهده داشت.