غلامرضا سلیم

(1300 - 1389 هـ.خ)

در سال ۱۳۱۹ وارد آموزش و پرورش گردد و در مدارس فریمان به تدریس بپردازد. او با بهره گیری از محضر برخی از فضلای مشهد، در آزمون ششم ادبی- معادل با دوره کارشناسی- پذیرفته شد و در سال ۱۳۲۵ همزمان در دانشکده حقوق دانشگاه تهران و نیز رشته تاریخ و جغرافیای دانشکده ادبیات ثبت نام کرد. وی با پشتکار فراوان ، توانست رضایت مسئولین را جلب کرده و علیرغم تدریس در مدارس شبانه تهران، با درجه ممتاز از رشته تاریخ و جغرافیا و نیز رشته تعاون فارغ التحصیل شود. کمی بعد، غلامرضا که مشتاق تدریس بود به اهواز منتقل شد و ریاست اداره فرهنگ یا همان آموزش و پرورش اهواز را برعهده گرفت. در عین حال، وی چنان به ادامه تحصیل در مدارج بالاتر راغب بود که علیرغم مخالفت مسئولین اداری و کارشکنی تعدادی افراد ، در سال ۱۳۳۶ برای ورود به مقطع دکتری تاریخ و جغرافیا به دانشگاه تهران وارد شد. در ۱۳۴۰ و همزمان با تدریس پاره وقت در دانشکده ادبیات مشهد و نیز دانشکده های افسری و پلیس در تهران ، موفق شد تا از رساله دکتری خود با عنوان حقوق عمومی اسلام در زمان خلفای راشدین زیر نظر سعید نفیسی دفاع نماید و نام خود را به عنوان نخستین دکتر تاریخ و جغرافی از دانشگاه تهران ثبت کند . اما در سال ۱۳۴۶ بود که به دلیل شرائط خاص قوانین دانشگاهی به کسب مدرک استادیاری کامیاب شد .