بهرام مقدادی

(1319 - 1402 هـ.خ)

از دوران نوجوانی، به مطالعه آزاد شعر، ادبیات و زبان انگلیسی پرداخت. پس از اتمام دوره متوسطه با قبولی در آزمون ورودی دانشگاه آمریکایی بیروت به لبنان رفت اما مدتی بعد از تحصیل در آن دانشگاه انصراف داد و به ایران بازگشت. سپس وارد دانشسرای عالی تهران شد و به تحصیل در رشته زبان و ادبیات انگلیسی پرداخت. وی در سال ۱۳۴۱ با کسب رتبه اول از دانشسرای عالی فارغ التحصیل شد و در سال ۱۳۴۲ با استفاده از بورس تحصیلی به کشور آمریکا رفت و تحصیلات خود را در دانشگاه کلمبیا و در رشته ادبیات انگلیسی ادامه داد. مقدادی در سال ۱۳۴۵ فوق لیسانس و در سال ۱۳۴۷ دکترای خود را در این رشته دریافت کرد. از شاخص ترین اساتید او در این دوران می توان به لایونل تریلینگ، لوییس لی یِری، رابرت بوون و میلتون.ای.کاپلون اشاره کرد. بهرام مقدادی بعد از اخذ لیسانس، مدت کوتاهی به تدریس زبان و ادبیات انگلیسی در دانشگاه علم و صنعت مشغول شد و سپس برای ادامه تحصیل به امریکا رفت. او در سال ۱۳۴۸ به ایران بازگشت و با سمت استادیاری در گروه زبان و ادبیات انگلیسی دانشگاه تهران مشغول به کار شد و به ارائه دروسی نظیر درآمدی بر ادبیات انگلیسی، ادبیات نوین آمریکایی، رمان، نمایشنامه، مبانی نقد ادبی و… پرداخت. وی همچنین به مدت یک سال دروس ادبیات تطبیقی را در دانشگاه واشنگتن آمریکا تدریس کرد اما دغدغه اصلی او، ترجمه آثار برجسته ادبیات مدرن غرب و معرفی نویسندگان انگلیسی زبان به خوانندگان ایرانی بوده است. او همچنین تالیفات و پژوهش های ارزشمندی در حوزه نقد ادبی نگاشته و بیش از صد مقاله دربار‌ه‌ی ادبیات و نقد ادبی در مجله‌هایی نظیر راهنمای کتاب سخن، نگین، بررسی کتاب، کیهان فرهنگی و ادبستان منتشر کرده است. از مهم ترین تالیفات مقدادی می توان به نوشته های متعددش درباره کافکا اشاره کرد و او را باید از نخستین افرادی دانست که کافکا را به ایرانیان شناساند. او همچنین به معرفی آثار هارولد پینتر نمایشنامه نویس مشهورانگلیسی به فارسی زبانان پرداخت و در سال ۱۳۴۹ نقدی روانشناختی بر کتاب بوف کور اثر صادق هدایت نوشت که مورد توجه محافل جهانی قرار گرفت.