احمد بن محمد علاالدوله سمنانی

(0659 - 0736)

علاء‌الدوله احمد بن محمد بن احمد بیابانکی سمنانی (۶۵۹-۷۳۶ق)، از بزرگان تصوف ایرانی و از شاعران و نویسندگان سده‌های هفتم و هشتم هجری قمری بود. او را از لحاظ مقام دینی، به لقب رکن‌الدین و به مناسبت خدمات جوانی‌اش در دستگاه دیوانی، علاء‌الدوله ملقب ساخته‌اند. محققین و مورخین به واسطه قطبیت و ارشاد، وی را «شیخ» و بعضی به مناسبت اصطلاح رایج فرق صوفیه، او را «شاه علاءالدوله» خوانده‌اند. خواجوی کرمانی از ارادتمندان او بوده است و گردآوری دیوان اشعار وی را نیز به او نسبت داده‌اند. آرامگاه وی در روستای صوفی‌آباد قرار دارد.