اسدالله بیژن

اسداللّه بیژن پژوهشگر فلسفه و از پایه‌گذاران علوم تربیتی جدید در ایران بود. تحصیلات مقدّماتی خویش را در اصفهان و تحصیلات متوسطهٔ خود را در تهران به پایان رساند. سپس در دانشگاه کلمبیا ادامه تحصیل داد و دکترای فلسفه گرفت. وی پس از تحصیلات، عهده‌دار مشاغل مختلفی چون معلمی شعبهٔ زبان و تمدن ملل قدیم و شرق در دانشگاه کلمبیا، نمایندگی ایران در مجمع معارف بین‌المللی کانادا، آتازونی، نمایندهٔ رسمی ایران در مجمع بین‌المللی طرق در واشینگتن و کنسول افتخاری ایران در واشینگتن شد. از سال ۱۳۱۰، به عنوان دانشیار علوم تربیتی دانشسرای عالی تهران به کار مشغول شد. بعضی از آثار وی عبارتند از: «تاریخ جندی‏شاپور»؛ «سیر تمدن و تربیت در ایران باستان»؛ «طب و حفظ الصحه‏ی جدید».