سروانتس

(1547 - 1616 م)

او مردی بوده است که تا پنجاه سالگی جز دربه‌دری و شمشیرزنی و ماجراجویی و حادثه‌آفرینی هنری نداشته است، اما اکنون در شمار مشهورترین نویسندگان جهان به حساب می‌آید. پدر وی پزشک بود. در سال ۱۵۵۱ پدرش به همراه خانواده به والادولید مهاجرت کرد. اما میگل در سال ۱۵۵۶ به کوردوبا رفت. دربارهٔ تحصیلات ابتدایی میگل ابهاماتی وجود دارد و اما بدون شک تحصیلات وی در سطح دانشگاهی نبوده‌اند. وی در سال ۱۵۵۶ در مادرید مستقر شد. وی در سال ۱۵۶۹ به دستور فیلیپ دوم پادشاه وقت اسپانیا برای شرکت در جنگ به ایتالیا سفر کرد. وی به مطالعه برخی از آثار ادبی در آنجا پرداخت و تحت تاثیر هنر ایتالیایی قرار گرفت. سروانتس در جنگ لپانتو شرکت داشته‌است. دست چپ او در این جنگ به دلیل صدمه‌ای که به اعصاب دستش وارد شد از کار افتاد. او همیشه از شرکت در این جنگ با افتخار یاد می‌کرده‌است. او در سال ۱۵۷۲ به زندگی نظامی خود پایان داد و زندگی عادی خود را از سر گرفت. سروانتس در زندان نوشتن را به طور جدی آغاز کرد. او در زندان شاهکاری را نوشت که نام او را از فردی گمنام به مشهورترین نویسنده‌ی اسپانیایی تمام دوران تبدیل کرد. جلد اول رمان دون کیشوت در سال ۱۶۰۵ منتشر شد و به شدت مورد استقبال مردم اسپانیا و پرتغال قرار گرفت. دومین و آخرین جلد این کتاب بعد از ده سال، در سال ۱۶۱۵ منتشر شد. سالشمار زندگی ۱۵۴۷ در نزدیکی مادرید متولد شد. ۱۵۷۱ در نبرد لپانتو بر اثر اصابت گلوله زخمی شد. ۱۵۷۵ اسیر شد و به مدت پنج سال در شمال آفریقا (الجزایر فعلی) به بردگی گرفته شد. ۱۶۰۵ نخستین قسمت از رمان دون کیخوته د لا مانچا را منتشر کرد. در سال ۱۶۱۵ قسمت دوم آن منتشر شد. سِروانتِس در سال ۱۶۱۶ در سن ۶۸ سالگی درگذشت ۱۶۱۶ سروانتس در سن ۶۸ سالگی که فقط شش دندان برایش باقی‌مانده بود، درگذشت و در صومعه پابرهنگان تثلیث دفن شد. براساس اسناد تاریخی موجود، جسد و تابوت سِروانتِس، به وصیت او پس از مرگش در سال ۱۶۱۶ در صومعه پابرهنگان تثلیث دفن شد. اما پس از اتفاقاتی که در این صومعه افتاد جسد سِروانتِس نزدیک به چهارصد سال گُم شد. سرانجام در سال ۲۰۱۵ باقی‌مانده چند قطعه کوچک از استخوان‌های او در عمق صومعه‌ای در مرکز بخش قدیمی شهر مادرید کشف شدند.