مولوی نبی بخش مبارکپوری

(1296 - 1368 هـ.خ)

مولوی نبی بخش، پس از فراغت از تحصیل در رشته علوم اسالمی از دانشگاه پنجاب، با سرکار عالمه الشیخ عبدالعلی هروی، که یکی از بزرگترین علمای اسالمی دوره قاجاریه بود و به هندوستان هجرت کرده بود، مالقات کرد و از تحقیقات وسیع و عمیق آن بزرگوار در تفسیر آیات قرآن و سایر معارف و علوم اسالمی بسیار بهره جست. اثری که از مرحوم عالمه هروی باقیمانده، کتاب »مواعظ حسنه« است که ترجمه منابر و سخنرانی های آن بزرگوار در مجالس هندوستان، به زبان اردو می باشد. عالمه مولوی نبی بخش، پس از یک عمر تحقیق و مطالعه و تدبر و شناوری در اقیانوس علوم قرآن، موفق به تألیف کتاب های بسیار در موضوعات: توحید، نبوت، امامت و شناخت واقعی انسان و جهان از دیدگاه قرآن و مذهب حق شیعه اثنی عشری گردید. پس از یک عمر مجاهدت در راه خدا و تألیف کتب ارزشمند در موضوعات: توحید، نبوت، امامت و والیت آل محمد و شناخت واقعی انسان و جهان از دیدگاه قرآن و اسالم، سرانجام در سن هفتاد و دو سالگی در »مشهد مقدس« وفات یافت و در »حسینیه کرمانیان مشهد« دفن گردید.