مهدی پرتوی

(1326 - 1398 هـ.خ)

مهدی پرتوی در آغاز دهه پنجاه به همراه رحمان هاتفی معاون وقت سردبیر روزنامه کیهان گروهی را تحت نظارت حزب توده (که در آن زمان مقیم آلمان شرقی بود)، بنام نوید ایجاد می‌کنند. در این مجموعه پرتوی مسئول چاپخانه و چاپ نشریه نوید بود. گروه نوید از سوی دیگر با برخی از اعضای جدا شده از سازمان چریک‌های فدایی خلق نیز وارد ارتباط شده و با آغاز تظاهرات و مخالفت‌ها با رژیم پهلوی در سال ۱۳۵۶ سازمان نوید نسبت به جذب افسران ارتش که تمایلات توده ای نیز داشتند اقدام کرده و عملاً به عنوان بدلی از حزب توده فعالیت‌های خود را در ایران گسترش داد. بعد از انقلاب سازمان نوید رسماً از سوی حزب توده تبدیل به سازمان مخفی این مجموعه تبدیل شده و مسئولیت اعضای توده ای که در نهادهای نظامی و امنیتی بودند را بر عهده گرفت. با دستگیری اول پرتوی در سال ۱۳۵۹ مسئولیت این سازمان به هاتفی سپرده شد. اما دوباره پرتوی به عنوان سئول سازمان به کارش ادامه داد. محمدمهدی پرتوی دراردیبهشت سال ۶۲ دستگیر و در دادگاه به اعدام محکوم شد. او به همراه برخی از اعضای شاخص سازمان مخفی حزب توده محکوم به اعدام شد، اما این حکم تنها برای پرتوی تبدیل به حبس شده و بقیه اعضا اعدام شدند. مهدی پرتوی پس از آزادی از زندان و با نام «مهدی حقیقت‌خواه» به ترجمه متون تاریخ سیاسی روی آورد و حدود ۵۰ عنوان کتاب از زبان انگلیسی ترجمه کرد.