محسن فرزانه

(1294 - 1374 هـ.خ)

محسن فرزانه، فرزند اسماعیل فرزانه ملقب به «مکرم ‏السلطنه» بود. فارغ‏ التحصیل رشته‏ ی حقوق سیاسی و رساله‏ ی پایان‏ نامه‏ اش درباره‏ ی «ژورنالیزم» (روزنامه ‏نگاری) بود. خدمت مطبوعاتی را از سال ۱۳۱۸ با روزنامه‏ ی «اطلاعات» آغاز کرد و در سال ۱۳۱۹ به عنوان اولین خبرنگار در رادیو تهران به فعالیت پرداخت. علاوه بر این با روزنامه ‏های «آینده ایران»، «میهن پرستان»، «ایران»، «تجدد ایران»، «آزادگان»، «افکار ایران»، «صدای ایران»، «کیهان»، «نبرد»، «ایران ما»، «مرد امروز» و چند نشریه‏ دیگر همکاری داشت. از سال ۱۳۲۴ به وکالت در وزارت دادگستری پرداخت. وی به زبان فرانسوی آشنایی داشت. از تألیفات وی می توان از رستاخیز (ترجمه، اثر رنه گروسه)، آسیا بعد از جنگ و زندگی کلاسیک؛ جغرافیا و تاریخ بازیافته‏ ایران؛ نام راستین آذربایجان؛ مازندران اصیل (۱۳۷۳)؛ قلت جمعیت اقتصاد ایران را تهدید می ‏کند؛ لهستان امروزه؛ کمک ایران در راه پیروزی متفقین؛ مردی از نیشابور (در شرح احوال عمر خیام) نام برد.