دمیتری فورمانف

(1891 - 1926 م)

او در خانواده‌ای روستایی به دنیا آمد. به مدت سه سال به مدرسهٔ ریالشال ارتفاع کینشما رفت. در همانجا علاقه به ادبیات پیدا کرد. علاقه‌های ادبی خود را در دانشگاه امپراتوری مسکو پیگیری کرد، اما پس از فارغ‌التحصیلی در سال ۱۹۱۵، در آزمون‌های دولتی شکست خورد. در طی جنگ جهانی اول، به عنوان عضو صلیب سرخ خدمت کرد. در آنجا با آنا استشنکو آشنا شد و ازدواج کرد. در سال ۱۹۱۷ به اتحادیه حزبی انقلابیان سوسیالیست ماکزیمالیست‌ها پیوست، سپس آنارشیست شد. پس از واقعهٔ کورنیلوف از مسکو فرار کرد و در ایوانوو ساکن شد، جایی که به حمایت از انقلاب اکتبر پرداخت. در سال ۱۹۱۸ به حزب کمونیست روسیه پیوست و مسئولیت تبلیغات منطقهٔ نظامی یاروسلاول را بر عهده گرفت. در سال بعد به جبهه شرقی رفت و به عنوان یک کارگر سیاسی خدمت کرد. در حین اقامت در آنجا، همسرش رابطهٔ عاطفی با فرمانده واسیلی چاپایف داشت که این موضوع منجر به انتقال او به جبهه تورکستان شد. در آنجا نقش مهمی در سرکوب یک شورش ایفا کرد. پس از آن به کوبان رفت و در آنجا به شدت زخمی شد. پس از بهبودی، در سال ۱۹۲۱ به مسکو بازگشت و در چندین سازمان مرتبط با انتشارات نظامی استخدام شد و تحصیلات خود را در دانشگاه مسکو کامل کرد. پس از سال ۱۹۲۳ برای "گوسیزدات"، ناشری از انتشارات تبلیغاتی، کار کرد. او همچنین برای انجمن نویسندگان پرولتاریایی مسکو نیز کار کرد. وی در سال ۱۹۴۱ به علت مننژیت درگذشت و در گورستان نووودویچی به خاک سپرده شد. در همان سال شهر سردا که در آن به دنیا آمده بود، به نام فورمانوف تغییر نام یافت. علیرغم ماجراهای عاطفی با همسرش، او بیشتر به خاطر رمانی که دربارهٔ چاپایف نوشته است شناخته می‌شود. این رمان توسط ژورج و ژانت کیتل ترجمه شد و در سال ۱۹۴۰ توسط خانهٔ انتشاراتی زبان‌های خارجی منتشر شد.