حسن جوادی
(1313 هـ.خ)
نویسنده، منتقد، مورخ و مترجم
مشخصات:
نام واقعی:
حسن جوادی
تاریخ تولد:
1313/00/00 خورشیدی
تاریخ درگذشت:
محل تولد:
تبریز
جنسیت:
مرد
ژانر:
زبان‌ها و ادبیات فارسی، انگلیسی، فرانسوی و عربی
زندگی‌نامه
او در ۱۹۵۹ به پاریس رفته و در دانشگاه سوربن ادامه تحصیل داد، و در ۱۹۶۰ در دانشگاه کیمبریج به دوره دکترای ادبیات انگلیسی قبول شد. جوادی در ادب انگلیسی استادانی چون اف. آر. لویس و ریموند ویلیامز، و در ادبیات فارسی استادانی چون آرتور آربری و مینورسکی داشته‌است. او درجه دکتری خود را در ۱۳۴۵ از دانشگاه کیمبریج گرفت. عنوان رساله او «تأثیر ادبیات فارسی بر روی ادب انگلیسی با تأکید بخصوص دربارهٔ قرن نوزدهم». این کتاب در ۱۹۸۵ در کلکته و در ۲۰۰۵ در کالیفرنیا چاپ شد.
حسن جوادی از سال ۱۹۶۳ به عنوان مدرس ادبیات فارسی در کیمبریج شروع به تدریس کرد، و در سال ۱۹۶۵ پروفسور آربری را در کار ترجمه ۴۰۰ غزل از دیوان شمس یاری کرد. جلد اول این کتاب در ۱۹۶۸ چاپ شد، و جلد دوم این کتاب را جوادی پس از مرگ آربری که در همان سال اتفاق افتاد حاضر کرد و هر دو جلد را تحشیه کرده به چاپ رساند.
حسن جوادی مدت یازده سال در دانشگاه تهران تدریس کرد و مدتی هم رئیس گروه زبان و ادبیات انگلیسی شد. او طی این سالها کتابهای «گذری به هند» از فورستر، «نامه‌هایی از تبریز» از ادوارد براون، «وحی و عقل در اسلام» از آربری، «تاریخ ادبیات آمریکا» از ویلیس ویگر را از انگلیسی و نمایشنامه «مده» را از فرانسه ترجمه کرد.
جوادی در سال ۱۹۷۷ به دانشگاه برکلی رفت، که قبلاً هم دو سال در آنجا دهه ۱۹۷۰ تدریس کرده بود. این بار ۱۴ سال در این دانشگاه تدریس کرد، او در ۱۹۹۰ بازنشسته شد و به خبرنگاری و تدریس در دانشگاههای مختلف پرداخت. کارهای روزنامه‌نگاری او در آسیای مرکزی و اشنگتون بود، و در دانشگاههای کاتولیک جرج واشینگتن تدریس کرده‌است. از کارهای تحقیقی او «تاریخ طنز در ادبیات» فارسی است که اول به انگلیسی و بعداً به فارسی نشر یافته‌است. «ایران از دیده سیاحان اروپایی» تحقیقی است که از قدیمترین ایام تا قرن شانزدهم میرسد.
بیشتر
آخرین دیدگاه‌ها
دکتر حسن جوادی در سال ۱۳۱۷ در تبریز متولد شد و تحصیلات دانشگاهی خود را در همان شهر انجام داد. او در ۱۹۵۹ به پاریس رفته، در دانشگاه سوربن ادامه تحصیل داد، و در ۱۹۶۰ در دانشگاه کیمبریج، دوره دکترای ادبیات انگلیسی قبول شد. جوادی در ادب انگلیسی استادانی چون اف. آر. لویس و ریموند ویلیامز، و در ادبیات فارسی استادانی چون آرتور آربری ومینورسکی داشته است. او درجه دکتری خود را در ۱۳۴۵ از دانشگاه کیمبریج گرفت. عنوان رساله او »تأثیر ادبیات فارسی بر روی ادب انگلیسی با تأکید بخصوص درباره قرن نوزدهم« بود و این کتاب در ۱۹۸۵ در کلکته و در ۲۰۰۵ در کالیفرنیا چاپ شد. حسن جوادی از سال ۱۹۶۳ به عنوان مدرس ادبیات فارسی در کیمبریج شروع به تدریس کرد، و در سال ۱۹۶۵ پروفسور آربری را در کار ترجمه ۴۰۰ غزل از دیوان شمس یاری کرد. جلد اول این کتاب در ۱۹۶۸ چاپ شد، و جلد دوم را پس از مرگ آربری که در همان سال اتفاق افتاد حاضر کرد و هر دو جلد را تحشیه کرده به چاپ رساند. حسن جوادی مدت یازده سال در دانشگاه تهران زبان و ادبیات انگلیسی تدریس کرد و مدتی هم رئیس گروه زبان و ادبیات انگلیسی این دانشگاه شد. او طی این سالها کتابهای» گذری به هند «از فورستر، »نامه هایی از تبریز« از ادوارد براون، »وحی و عقل در اسالم« از آربری، »تاریخ ادبیات آمریکا« از ویلیس ویگر را از انگلیسی و نمایشنامه »مده« را از فرانسه ترجمه کردجوادی در سال ۱۹۷۷ به دانشگاه برکلی رفت، که قبلا هم دو سال در آنجا دهه ۱۹۷۰ تدریس کرده بود. این بار ۱۴ سال در این دانشگاه زبان و ادبیات فارسی تدریس کرد، او در ۱۹۹۰ بازنشسته شد و به خبرنگاری و تدریس در دانشگاههای مختلف پرداخت. کارهای روزنامه نگاری او در آسیای مرکزی و واشنگتون بود، و در دانشگاههای کاتولیک جرج واشینگتن تدریس کرده است. از کارهای تحقیقی او »تاریخ طنز در ادبیات« فارسی است که اول به انگلیسی و بعداً به فارسی نشر یافته است. »ایران از دیده سیاحان اروپایی« تحقیقی است که از قدیمترین ایام تا قرن شانزدهم میرسد – دکتر حسن جوادی شش کتاب تالیف و بیش از ۲۰ ترجمه دارد