ابوبکر بن الزکی المتطبب القونیوی الملقب بالصدر

«صدرالدین ابوبکر بن زکی قونوی» ملقب به «صدر»، را از نوادگان «فخرالدین اسعد گرگانی» به شمار آورده‌اند. قونوی، پزشکی حاذق، دبیری ماهر و شاعری خوش ذوق توصیف شده است. او ظاهراً در «قونیه» زاده شد و در آنجا رشد کرد. فن دبیری و انشا را نزد «بدرالدین یحیی بن زکریا»، از دولتمردان بلند پایه‌ی دستگاه سلجوقی آموخت. پزشکی را از «اکمل‌الدین نخجوانی» فراگرفت و در ادب فارسی و عربی مهارت یافت. صدرالدین قونوی روزگار خویش را به کارهای دیوانی و دبیری گذراند. مدتی در «قیصریه» زیست و به «امیر نصرت الدین» خدمت کرد. چندی هم به خدمت «بهاءالدین محمد ملک السواحل» متوفای ۶۷۶هـ.ق. درآمد. اواخر عمرش را به عزلت و سیر و سلوک گذراند و در زادگاهش، سکونت اختیار کرد تا درگذشت.