هزار گلخانه آواز: استاد محمدرضا شجریان
امتیاز دهید
درباره:
محمدرضا شجریان
امتیاز دهید
معرفی ردیفهای آوازی: حمید جواهریان
گزیده ای از متن کتاب:
موسیقی، ریاضی ترین بعد احساس آدمی ست. این بعد از احساس، هم از طبیعت ذات آدمی و هم از ذات طبیعت او نشات می گیرد. به بیان دیگر، واقعیتی ست که ریشه در معنویت موجودیت انسانی و هم مادیت وجود ما دارد. با چنین رویکردی، می توان موسیقی را مختصات وجودی احساس دانست؛ مختصاتی که به احساس، «وجود» و «هستی» می بخشد و آن را ممکن می سازد. احساس، ابتدایی ترین و در عین حال پیچیده ترین شکل رویکرد موجودیت حیاتمند به ابژه های بیرونی ست، و از این منظر می توان دریافت که تا چه حد حساس و دقیق و تحلیل ناپذیر است.
بیشتر
گزیده ای از متن کتاب:
موسیقی، ریاضی ترین بعد احساس آدمی ست. این بعد از احساس، هم از طبیعت ذات آدمی و هم از ذات طبیعت او نشات می گیرد. به بیان دیگر، واقعیتی ست که ریشه در معنویت موجودیت انسانی و هم مادیت وجود ما دارد. با چنین رویکردی، می توان موسیقی را مختصات وجودی احساس دانست؛ مختصاتی که به احساس، «وجود» و «هستی» می بخشد و آن را ممکن می سازد. احساس، ابتدایی ترین و در عین حال پیچیده ترین شکل رویکرد موجودیت حیاتمند به ابژه های بیرونی ست، و از این منظر می توان دریافت که تا چه حد حساس و دقیق و تحلیل ناپذیر است.
دیدگاه‌های کتاب الکترونیکی هزار گلخانه آواز: استاد محمدرضا شجریان
که دهان های وقاحت به خروشند همه
گر خموشانه به سوگ تو نشستند، رواست
زان که وحشت زده ی حشر وحوشند همه
آه از این قوم ریایى که درین شهر دو روی
روزها شحنه و شب باده فروشند همه
باغ را این تب روحى به کجا برد که باز
قمریان از همه سو خانه به دوشند همه
ای هر آن قطره ز آفاق هر آن ابر، ببار!
بیشه و باغ به آواز تو گوشند همه
گرچه شد میکده ها بسته و یاران امروز
مهر بر لب زده و ز نعره خموشند همه
به وفای تو که رندان بلاکش فردا
جز به یاد تو و نام تو ننوشند همه
(شفیعی کدکنی)
شب پره گر وصل آفتاب نخواهد
از رونق بازار آفتاب نکاهد