Plotinus-Arg Philosophers: Arguments of the Philosophers

پلوتینوس همان فیلسوفی است که او را در ایران بنام فلوطین میشناسند ، همه افلاطون و ارسطو را میشناسند اما این خردمند بزرگ(نو افلاطونی) در ایران کمتر شناخته شده است درحالیکه همو بزرگترین اثر را بر فرهنگ و ادب ایرانی داشته است ، این پلوتینوس بود که نخستین بار بنیاد های فلسفه اشراق و عرفان فلسفی را فرو نهاد ، میگویند او در مصر زندگی میکرده اما مصری نبوده و به یونانی سخن میگفته و به ایران (و شاید هند) نیز سفر کرده بوده است و خودش چیزی ننوشت بلکه شاگردان او سخنانش را گرد آوردند که نامدارترین آنا پرفیری, (Porphyrious ) بود که کتاب انه آدس(Enneades) را که گردایشی از آموزشهای پلوتینوس بود را نگاشت ،
چکیده ایی از باورهایش :
همه روانهای مردم همچون فرا- پرتوهایی(emanations) از خاستگاهی اند که همچون خورشید روشنی مطلق است و همه دانش و نیکی از پرتو همان خاستگاه است ، اما چون این پرتو بر ماده فرو آمده است تار و تیره گشته اما هنوز اخگری (جرقه ) از آن پرتو در نهاد جان مردم بازمانده است و ازاینروست که در نهاد مردم همواره دلتنگی هست تا بسوی سرا و خاستگاه راستینش باز گردد (فلسفه اشراق)،
این اخگر که هنوز پاره ایی از روشنایی نخستین را نگاه داشته را میتوان "سخن/logos " نامید (logos یا نفس ناطقه ، که در یونانی لوگوس که واژه "لغت" عربی از آن بر گرفته شده است، با منطق یکی است )
و نیز از خاستگاه روشنایی فرشته ایی بنام سوفیا (Sophiaخرد) فرستاده شده تا روان مردمان را از تیرگی جهان فرو مایه مادی بسوی جهان روشنایی رهنمایی کند
که همه این باورها در راستای اندیشه گنوسی است (Gnosis برابر با شناخت یا عرفان)