کتاب کلیدر

با توجه به وضعیت مالکیت حقوقی این اثر، امکان دانلود آن وجود ندارد. اگر شما صاحب حقوق مادی این کتاب هستید، می‌توانید اجازه نشر رایگان نسخه الکترونیکی آن را به ما بدهید یا آن را از طریق کتابناک به فروش برسانید.
برای اطلاعات بیشتر صفحه «شرایط و قوانین فروش» را مطالعه کنید.

تغییر تصویر

امتیاز دهید

5 / 4.6

با 86 رای

نویسنده:

محمود دولت آبادی

امتیاز دهید

5 / 4.6

با 86 رای

✔️ کلیدر (Kelidar) داستانی حماسی درباره‌ی زندگی روستایی یک خانواده کرد (کرمانج) ایرانی است که در روستای اطراف سبزوار زندگی می‌کند. داستان و اتفاقات کتاب بر اساس واقعیت شکل گرفته است که روایت زندگی خانواده «کلمیشی گل محمد» قهرمان سبزوار در دوران کودکی دولت آبادی است. کلیدر - که هنوز هم برای بسیاری تلفظ نامشخصی دارد- نام کوهی در اطراف سبزوار است که قصه در آن رخ می‌دهد. با وجود اینکه داستان در بستری از واقعیت روایت شده است اما نویسنده به اقتضای قصه، هرجا که نیاز داشته تخیل خود را وارد داستان کرده است تا کتاب به یک رمان منسجم و گیرا تبدیل شود.

کلیدر دومین رمان بلند جهان پس از کتاب «در جست و جوی زمان از دست رفته» است با تعداد کلماتی بالغ بر 950 هزار کلمه و دولت آبادی 15 سال از عمر خود را صرف نوشتن آن کرده است.

بیشتر

ذخیره

اطلاعات نسخه الکترونیکی

گزارش تخلف

آپلود شده توسط:

اسپارتاکوس

1390/02/22

کتاب‌های مرتبط

دیوار گِلی

5 امتیاز

از 2 رای

شکست

4.1 امتیاز

از 22 رای

خورشید تیسفون - جلد ۱

4.8 امتیاز

از 21 رای

شراره مغرور: مجموعه ۳۱ قصه مینی‌ مالیستی

3.7 امتیاز

از 7 رای

مونولوگ صیغه! دیالوگ همآغوشی!

4.1 امتیاز

از 99 رای

راه آزادی

4.3 امتیاز

از 46 رای

درج دیدگاه مختص اعضا است! برای ورود به حساب خود اینجا و برای عضویت اینجا کلیک کنید.

هی کاکلت را بنازم پهلوان! هی پنجه هایت را بگردم، بیگ محمد! قربان برم چشمهایت را عموجان!

- خوش داشتم فغان چگور بیگ محمد را یک بار دیگر می شنیدم
- - من هم خوش داشتم
- خونم اتش می شود وقتی بیگ محمد چگور را به فغان در می اورد . سر تا پا غم و شوق می شوم
- - همچو لحظه هایی است که ادم قبول می کند که زندگانی به داغ و درفش هایش می ارزد[/b]

هی کاکلت را بنازم پهلوان! هی پنجه هایت را بگردم، بیگ محمد! قربان برم چشمهایت را عموجان!
جوانی... جوانی! لابد خودت نمی دانی چقدر مانند جوانی های خودم هستی، تو... خود من هستی! من... می‌خواهم بمانی و زندگانی کنی. من می خواهم که باز در جنم تو زندگانی کنم. من می خواهم که با تو بمانم و زندگانی کنم.
زندگانی... زندگانی! بیگ محمد؛ زندگانی خوب نعمتی است. زندگانی... با همه ستمها و دردهایش نعمت پربهایی ست.

[quote='Molla nasredin']« راستی که زن هم جانور عجیبی است! همان دم که دل پیش تو دارد، می تواند چشمش جای دیگری چارچار بزند. دست در دست تو دارد، اما می تواند زبانش را به دلخوشی دیگری بجنباند. زبانش روح تو را قلقلک می دهد، اما می تواند با نوک انگشتش کف پای دیگر را قلقلک بدهد. در وجود او، یک پیچ ناگشودنی، یک دروغ خدایی، یک شعله ی نمیرنده، انگار نهفته است! شعله ای هماره و دروغی که گاه بیزارکننده است اما هیچگاه زشت نیست. و از آن رو که بسیار کهنه و قدیمی است، خوبردار می نماید. به خالی می ماند بر کُنج لب. زیبا، سمج و همیشگی است. »[/quote]
هی ... هه ! بزرگ ترین حسن زن همین است که می تواند مرد را به شوق بیاورد
بزرگ ترین عیب زن هم این است که می تواند مرد را به بیزاری بگشاند
زن است دیگر

« راستی که زن هم جانور عجیبی است! همان دم که دل پیش تو دارد، می تواند چشمش جای دیگری چارچار بزند. دست در دست تو دارد، اما می تواند زبانش را به دلخوشی دیگری بجنباند. زبانش روح تو را قلقلک می دهد، اما می تواند با نوک انگشتش کف پای دیگر را قلقلک بدهد. در وجود او، یک پیچ ناگشودنی، یک دروغ خدایی، یک شعله ی نمیرنده، انگار نهفته است! شعله ای هماره و دروغی که گاه بیزارکننده است اما هیچگاه زشت نیست. و از آن رو که بسیار کهنه و قدیمی است، خوبردار می نماید. به خالی می ماند بر کُنج لب. زیبا، سمج و همیشگی است. »