رسته‌ها
من توانستم آفتاب را بسرایم
امتیاز دهید
5 / 4.2
با 5 رای
شعر پل الوار، شعر نور، عشق، شورش، آزادی و نبرد است. دوستانش می ترسیدند که حضور تاریخ زشت سبب خشکیدگی گل لطیف شعر او گردد. اما او بدین نکته وقوف داشت و در هر قطعه چنان عشق و سیاست را به هم آمیخت که همیشه سیاست از عشق تغذیه می کند و بدین ترتیب در جریده عالم نام او هم ثبت خواهد بود.
بیشتر
اطلاعات نسخه الکترونیکی
تعداد صفحات:
53
فرمت:
PDF
آپلود شده توسط:
walterbenjamin
walterbenjamin
1400/08/08

کتاب‌های مرتبط

درج دیدگاه مختص اعضا است! برای ورود به حساب خود اینجا و برای عضویت اینجا کلیک کنید.

دیدگاه‌های کتاب الکترونیکی من توانستم آفتاب را بسرایم

تعداد دیدگاه‌ها:
2
تصویر جلد: مـاریا بنـز (نـوش الـوار) Nusch Éluard، بازیگر، مدل فوتومونتاژ و همـسر دوم پـل الـوار. الوار در 1930 با ماریا بنز آشنا شد و در 1934 با وی ازدواج کرد. نوش الوار مدل تعدادی از طرح‌ها و پرتره‌های پیکاسو بوده است. پس از اشغال فرانسه، با مقاومت ملی فرانسه همکاری داشت. در 1946 یک سکته مغزی جان ارزشمندش را گرفت. رنج و اندوه مرگ این زن الهام‌بخش شعر «زمانِ طغیان‌گر» الوار شد.
یادش بخیر! والتر بنجامین عزیز ما رو بردی به دوران دانشجویی و عشقی که در آن زمان به یکی از هم کلاسی ها داشتم و براش یکی از عاشقانه های پل الوار رو خوندم.
من توانستم آفتاب را بسرایم
عضو نیستید؟
ثبت نام در کتابناک