تلخند: طنز در داستانهای مثنوی مولوی

جناب مولانا جلال‌الدین محمد بلخی در کنار تمام شوریدگی و شیدایی‌اش، پر است از شوخ‌طبعی‌های ویژه‎‌ای که طنزآوری‌های بسیاری را در نثرها و اشعارش خلق کرده است. هم دل‌ باختگی به مولانا و اندیشه‌ها و آثار او و هم سحر بیان خاص مولانا در مثنوی معنوی انگیزه اصلی این پنجه‌افکنی نابرابر و دل به دریا زدن بی‌پروا بود. آشنایی با طنز و تجربه‌هایی که از طنزنویسی طی سالیان کسب کرده بودم مرا چون آن نحوی مغرور اعتماد‌به‌نفس می‌بخشید و از بیم موج و بضاعت اندک غافل می‌کرد.