زن در شاهنامه

نقش زن در پیدایش و زوال قدرت از دیدگاه فردوسی

از متن کتاب:
این اثر حاصل یک سیر در شاهنامه و یک شک است.نگارنده فراوان شنیده و خوانده بود که شاهنامه حماسه ای سراسر ستایش پهلوانان ایران است که تاریخ داستانی قوم ایرانی از کهنترین ایام تا سلطه عرب بر ایران است که مجموعه ای از سنن و روایات مردمی از آغاز شاهنشاهی ایران تا استیلای اعراب است که بر آن بودم که از این مجموعه امرهای واقع که به جا و موقع وظایف زن راجع می شوند را بیابم و با امرهای واقع مضبوط در تواریخ مقایسه کنم. وقتی کار به خارج کردن این امرها رسید ، تصورم از شاهنامه نیز دیگر شده بود. از این رو در پی آن شدم که این امرها را در متن جریانی که فردوسی در اثر خویش گزارش کرده در رابطه با یکدیگر تحلیل کنم. به تدریج که در این کار پیش می رفتم، فردوسی حماسه سرا در ذهنم محو میشد و فردوسی عالم علم واحد انسان به جای آن شکل می گرفت. فردوسی دیگر حماسه سرا، قصه پرداز، زنده کننده دوران اساطیری و... نبود؛ مردی بود که یک نظریه جامع الاطراف را نه درباره یک ملت که درباره جهان نه درباره یک دوره که درباره همه دوره ها با نگرش در تاریخ جهان می ساخت و اثری میساخت که با گردش ایام "از باد و باران" گزند نپذیرد و همواره جام جهان نمای تاریخ ایران باقی بماند...