Dialectical Materialism
نویسنده:
Henri Lefebvre
امتیاز دهید
This little book represents an episode in the fierce
struggle inside (and outside) Marxism between the
dogmatists and the critique of dogmatism. This
struggle is not over; it goes bitterly on. Dogmatism is
strong, it can call on the force of authority, of the
State and its institutions. Moreover, it has advantages:
it is simple and easily taught; it steers clear of
complex problems, this being precisely the aim and
meaning of dogmatism; it gives its adherents a feeling
of both vigorous affirmation and security.
بیشتر
struggle inside (and outside) Marxism between the
dogmatists and the critique of dogmatism. This
struggle is not over; it goes bitterly on. Dogmatism is
strong, it can call on the force of authority, of the
State and its institutions. Moreover, it has advantages:
it is simple and easily taught; it steers clear of
complex problems, this being precisely the aim and
meaning of dogmatism; it gives its adherents a feeling
of both vigorous affirmation and security.
دیدگاههای کتاب الکترونیکی Dialectical Materialism
من هنوز مشغول خواندن این کتاب ام ، ولی تا آنجایی که آنرا بررسی کرده ام باید چند نکته را یاد آور شوم ، هانری لافبور نویسنده کتاب یک روشنفکر آکادمیک و چپگرای تئوریک است که بشدت استالین را انتقاد میکند ، اما او که تنها در آسایش و رفاه بورژوازی اش تنها با تئوری و حرف زدن سروکار داشته است ، نادیده میگیرد که استالین کشور پهناوری را با جمعیت انبوه و فرهنگهای مختلف با جنگهای داخلی و جهانی و قحطی و کارشکنی های جور واجور اداره میکرد پس روشن است که در زندگی واقعی و مشکلات اداره کشوری اش در آنروزگار سخت چندان جای بحث های فلسفی و سفسطه نبوده است و او میبایستی کاربردگرا میبود و فراخور شرایط و پیش آمدها تصمیم میگرفت و در این راه اشتباه و تصمیم های نادرست گاهی اجتناب ناپذیر بوده است ، دیگر اینکه هانری لافبور بشدت فرد گرا (اَندیویدوالیست ) است و به هویت فردی اهمیت میدهد که البته بازتاب فرهنگ اروپای غربی است در حالیکه هر چه به شرق میرویم جامعه بیشتر توده گرا / جمعگرا (کُلِکتیویست ) میگردد ، مارکس از پدیده بیگانگی از خویشتن ( Aliénation ) و پدید آمدن احساس ناخرسندی و پَکَری از این "ازخود بیگانگی" است هشدار داده بوده است ولی برداشت هانری لافبور کمابیش برداشتی فردگرایانه و همسو با فردگرایی لیبرالیسم غربی است و البته پیروان او همچون مارکوزه و بنجامین و نوآم چامسکی و... همگی سوسیال دمکرات لیبرال اند که چندان مخالفتی با سرمایه داری ندارند .
به هر حال، این کتاب پاسخی بود به «ماتریالیسم دیالکتیک و تاریخی» استالین و روشن ساختن تفاوتهای درک دگماتیک و غیرمارکسی استالین از این دو موضوع.
خود نویسنده در فرانسه و همینطور در کشورهای دیگه مشهور بوده و به عنوان جامعهشناس، فیلسوف و فعال کمونیست در عرصههای مختلفی کار کرده و قلم زده و بر جنبش موسوم به «موقعیتگرایان» هم تاثیر به سزایی داشته.
مطالعهی این کتاب برای چپیهایی که علاقهای به کتابهای راهنمای سادهشده، از محتوا تهیشده و تکخطی ندارند توصیه میشه.