فرهنگ فردی و فرهنگ جمعی

در کتاب، ابتدا نگارنده پیشینه‌ی فرهنگ را از زمان یونان باستان تا دوره‌ی رنسانس و پس از آن، بازگو کرده، سپس از فرهنگ 'شخصی' و مشترک، سخن به میان می‌آورد. 'ارتباط میان علوم و فرهنگ نوین' و 'رابطه‌ی دولت و فرهنگ' از موضوعات دیگر کتاب هستند.
به تصریح نگارنده: فرهنگ پیش از آن که به مفهوم داشتن چیزی باشد، ایثار است، مشارکت در جویندگی انسان، در تقسیم داشته‌ها، شناخته‌ها و امید است. فرهنگ، بهره‌وری انحصاری، تجمل، امتیاز و یا به دنبال آموزش و پرورش و آموزش تکمیلی رفتن نیست، بلکه راه و رسم برتر زندگانی است. فرهنگ شخصی اگر اراده‌ی با فرهنگ شدن و نیز تفاهم با دیگران وجود داشته باشد، می‌تواند با چنین تدابیری به راستی غنی شود. زیرا هرچه باشد، فرهنگ بدون دیگران ممکن نیست و بی شک این که به ویژه در زمان ما، ضرورتش احساس می‌شود نشان برتری کیفیت فرهنگ است.