کلیات دیوان وصال شیرازی

به سعی واهتمام: محمد عباسی

965 صفحه

شامل ترجیع بند، غزلیات، قصاید و قطعات

محمدشفیع شیرازی(۱۱۹۷–۱۲۶۲ ه‍. ق/ ۱۷۸۳–۱۸۴۶ م) فرزند محمد اسماعیل، داماد رحمتعلیشاه شیرازی ملقب به متخلص به وصال و کنیه‌اش ابومحمد و ابواحمد، از شعرا، ادیبان و خوشنویسان معروف شیرازی در سده سیزدهم هجری بود. او گاهی آثار خوشنویسی خود را با امضاء «میرزا کوچک» و گاهی با نام «وصال شیرازی» رقم می‌زد.

گذارت بر دلِ دیوانه افتاد
‎عجب گنجی درین ویرانه افتاد
‎زِ ره بیرون شدم، بختم مدد کرد
‎که راهم بر درِ میخانه افتاد
***************************
‎که شنیده تلخ گوئی که لب چو قند دارد
‎دلِ عالمی بشوخی به خمِ کمند دارد
‎منِ زارِ ناتوان را بفراقِ خود فکنده
‎دلِ خودپرست جوید، سرِ خودپسند دارد
***************************
‎روزی این بیدادگر، دست از جفا خواهد کشید
‎دل که با بیداد خو دارد، چها خواهد کشید
‎هرچه او بر جور افزاید، من افزایم به مهر
‎ماجرایِ ما و جانان تا کجا خواهد کشید