هر کتاب، فرصت یک زندگی تازه.
با توجه به وضعیت مالکیت حقوقی این اثر، امکان دانلود آن وجود ندارد. اگر شما نسبت به این اثر محق هستید می‌توانید اجازه نشر الکترونیکی تمام یا بخشی از آن را به ما بدهید و یا آنرا از طریق کتابناک به فروش برسانید.
برای اطلاعات بیشتر صفحه «قوانین» و «فروش کتاب الکترونیکی» را مطالعه کنید.
برای اطلاعات بیشتر صفحه «قوانین» و «فروش کتاب الکترونیکی» را مطالعه کنید.
فرامرزنامۀ بزرگ
به کوشش: ماریولین فان زوتفن، ابوالفضل خطیبی
کتاب «فرامرزنامه‌ی بزرگ» از سراینده‌ای ناشناس در اواخر قرن پنجم هجری به جا مانده و به کوشش «ماریولین فان زوتفن» و «ابوالفضل خطیبی» گردآوری و تدوین شده است. در پیش‌گفتار کتاب آمده است: «از دیرباز که روایات مربوط به خاندان‌های بزرگ ایرانشهر با روایات کیانی درآمیخت، اعضای دو خاندان نقش مهمی در تکوین و گسترش این روایات بر عهده داشتند: یکی خاندان کارن به رهبری گودرز و دیگری خاندان سکایی رستم. بخش مرسوم به پهلوانی شاهنامه پر است از پهلوانی‌های اعضای این دو خاندان در جنگ‌ها و لشکرکشی‌های گوناگون بر ضد دشمنان ایرانشهر. از میان این دو خاندان، پهلوانان خاندان رستم، چه در شاهنامه و چه در بیرون از شاهنامه نقش پررنگ‌تری بر عهده داشتند؛ به‌ویژه سام، پسرش زال و رستم نامدار پسر زال و فرامرز پسر ستم. در بیرون از شاهنامه منظومه‌های گوناگونی در شرح پهلوانی‌های خاندان رستم پرداخته شده‌اند که مهم‌ترین آن‌ها عبارت‌اند از: گرشاسپ‌نامه، در شرح دلاوری‌های گرشاسپ، نیای نامدار این خاندان، سام‌نامه دربارهی پهلوانی‌ها و عشق‌ورزی‌های سام، دو تحریر از فرامرزنامه (بزرگ و کوچک) دربارهی فرامرز و کشورگشایی‌های او در هند، بانوگشسپ‌نامه دربارهی بانوگشسپ دختر رستم، جهانگیرنامه دربارهی جهانگیر پسر دیگر رستم، برزونامه دربارهی برزو پسر سهراب، آذربرزین‌نامه دربارهی آذربرزین پسر فرامرز و شهریارنامه در شرح جنگ‌های شهریار پسر برزو. فرامرز قهرمان فرامرزنامه چه در زمان حیات رستم در حماسه‌ی ملی و چه پس از مرگ او بیش از فرزندان دیگر او شهرت یافت و در قرن‌های چهار و پنج هجری داستان‌های بسیاری از پهلوانی‌های او بر سر زبان‌ها بوده و کتاب‌های مستقلی دربارهی او هم به نثر و هم نظم وجود داشته که بی‌گمان همه‌ی آن‌ها به منابع مکتوب پهلوی در زمان ساسانیان می‌رسیده است.» همچنین در بخشی از پشت جلد کتاب می‌خوانید: «نام سراینده‌ی فرامرزنامه‌ی بزرگ دانسته نیست، ولی شواهدی در متن آن نشان می‌دهد که در اواخر قرن پنجم و احتمالا در بین سال‌های 487 و 494 هجری به نام ابوبکر مویدالملک پسر خواجه نظام‌الملک طوسی سروده شده است. بنابراین، این منظومه که 5453 بیت دارد، پس از شاهنامه و گرشاسپ‌نامه، سومین متن حماسی فارسی است در دو بخش: یکی شرح جنگ‌ها و کشورگشایی‌های فرامرز در هند و دیگری سفرهای فرامرز بر خشکی و دریا و دیدن شگفتی‌های گوناگون.»
کتاب «فرامرزنامه‌ی بزرگ» از سراینده‌ای ناشناس در اواخر قرن پنجم هجری به جا مانده و به کوشش «ماریولین فان زوتفن» و «ابوالفضل خطیبی» گردآوری و تدوین شده است. در پیش‌گفتار کتاب آمده است: «از دیرباز که روایات مربوط به خاندان‌های بزرگ ایرانشهر با روایات کیانی درآمیخت، اعضای دو خاندان نقش مهمی در تکوین و گسترش این روایات بر عهده داشتند: یکی خاندان کارن به رهبری گودرز و دیگری خاندان سکایی رستم. بخش مرسوم به پهلوانی شاهنامه پر است از پهلوانی‌های اعضای این دو خاندان در جنگ‌ها و لشکرکشی‌های گوناگون بر ضد دشمنان ایرانشهر. از میان این دو خاندان، پهلوانان خاندان رستم، چه در شاهنامه و چه در بیرون از شاهنامه نقش پررنگ‌تری بر عهده داشتند؛ به‌ویژه سام، پسرش زال و رستم نامدار پسر زال و فرامرز پسر ستم. در بیرون از شاهنامه منظومه‌های گوناگونی در شرح پهلوانی‌های خاندان رستم پرداخته شده‌اند که مهم‌ترین آن‌ها عبارت‌اند از: گرشاسپ‌نامه، در شرح دلاوری‌های گرشاسپ، نیای نامدار این خاندان، سام‌نامه دربارهی پهلوانی‌ها و عشق‌ورزی‌های سام، دو تحریر از فرامرزنامه (بزرگ و کوچک) دربارهی فرامرز و کشورگشایی‌های او در هند، بانوگشسپ‌نامه دربارهی بانوگشسپ دختر رستم، جهانگیرنامه دربارهی جهانگیر پسر دیگر رستم، برزونامه دربارهی برزو پسر سهراب، آذربرزین‌نامه دربارهی آذربرزین پسر فرامرز و شهریارنامه در شرح جنگ‌های شهریار پسر برزو. فرامرز قهرمان فرامرزنامه چه در زمان حیات رستم در حماسه‌ی ملی و چه پس از مرگ او بیش از فرزندان دیگر او شهرت یافت و در قرن‌های چهار و پنج هجری داستان‌های بسیاری از پهلوانی‌های او بر سر زبان‌ها بوده و کتاب‌های مستقلی دربارهی او هم به نثر و هم نظم وجود داشته که بی‌گمان همه‌ی آن‌ها به منابع مکتوب پهلوی در زمان ساسانیان می‌رسیده است.» همچنین در بخشی از پشت جلد کتاب می‌خوانید: «نام سراینده‌ی فرامرزنامه‌ی بزرگ دانسته نیست، ولی شواهدی در متن آن نشان می‌دهد که در اواخر قرن پنجم و احتمالا در بین سال‌های 487 و 494 هجری به نام ابوبکر مویدالملک پسر خواجه نظام‌الملک طوسی سروده شده است. بنابراین، این منظومه که 5453 بیت دارد، پس از شاهنامه و گرشاسپ‌نامه، سومین متن حماسی فارسی است در دو بخش: یکی شرح جنگ‌ها و کشورگشایی‌های فرامرز در هند و دیگری سفرهای فرامرز بر خشکی و دریا و دیدن شگفتی‌های گوناگون.»
» کتابناکهای مرتبط:
گلشن راز
شاهنامه فردوسی به نثر پارسی سره (جلد دوم)
دفتر صهبا (جلد اول)
نسخه ها
Powered by You
Member
Member
سپاس از هانیه گرامی