داستان دوستان یا تذکره ادبا و شعرای آذربایجان

میرزا محمدعلی‌خان صفوت فرزند شیخ محمدحسن واعظ از اعضای فعال انجمن ادبی آذربایجان بود و در سال ۱۳۰۴ هجری‌شمسی به کفالت معارف آذربایجان و چندی بعد ریاست معارف اردبیل دست یافت و سپس در دارالمعلمین تبریز (دانشسرا)، به ریاست برگزیده شد. میرزا محمدعلی‌خان از جمله نویسندگان توانمند و شعرای خوش‌قریحه بود که به زبان‌های ترکی آذری، فارسی و عربی شعر می‌سرود. از جمله مهم‌ترین آثار تألیفی این ادیب برجسته می‌توان به کتاب‌های تاریخ و فرهنگ آذربایجان و داستان دوستان اشاره کرد. کتاب «داستان دوستان» در واقع تذکره شعرا و ادبای آذربایجان به شمار می‌رود که نویسنده در آن به زندگی و آثار 42 نفر از ادبای آذربایجان پرداخته است؛ از قبیل: حکیم قطان تبریزی، نادر میرزا قاجار، میرزا ابوالحسن جلوه، میرزا علی لنکرانی، میرزا تقی‌خان رفعت، یوسف اعتصامی، محمدعلی تربیت، حسین سمیعی عطا و .... .