پیام امام امیرالمومنین (ع) - جلد 11

روزگاری؛ بسیاری از مردم به سخنرانی ها و کتابهای نویسنده ی بزرگوار و دانشـمندِ محترم و معزّزِ این کتاب ارزشـمند، بسیار توجّه داشتند ولی با اظهار نظر
های سیاسی حاشـیه دار و کنایه های اخیر آن حضرت در ارتباط با رئیس جمهور منتخب، ممکن است عدّه ای روی گردان شده باشند، زیرا اینطور نمایانده که
انتخاب و انتخابات در نظر ایشان رنگ باخته و مخالفان کینه توزِ رئیس جمهوربه تبع از برداشت های غلط از گفتار زیبایِ ایشان، گسـتاخی را به جائی رسانیده
اند که می گویند آراءِ مردم در نظر ماپشیزی ارزش ندارد، که البته این حرفهای ناپسند امنیت کشور را به خطر می اندازد،چه بهترکه بزرگان از ایما و اشاره ها
به دور باشند
ای که هستی، روز و شب، جویای عِلم
تشنه و غَوّاص، در دریای علم
رفته در حِیرت که حَدِّ علم چیست
از کتب، آیا کُدامین خواندنی است
هر کسی، نوعی از آن را رو کند
علم بر وِفقِ طبیعت، خو کند
آن یکی گوید؛ حساب و هندسه
جمله وهم است و خیال و وَسوَسِه
و آن دِگر گوید که؛ هان، علمِ اصول
فدیه باشد بَر خدا و بَر رسول
کاش، حَدِّ علم را دانستمی
تا از این تشویش و حِیرت رَستَمی
گر تو را مقصود، علمِ مُطلَق است
حدِّ آن، نزدِ قدیمِ بر حق است
علمِ مُطلق، بی‌حد و بی ‌منتهاست
حدِّ بی‌حَد باز بی‌حد را سزاست
وَر بُوَد مقصودِ تو اِی حق پرست
حَدِّ علمی کان کمالِ اَنفُس است
علم، آن باشد که بنماید رَهَت
علم، آن باشد که سازد آگَهَت
علم، آن باشد که بشناسی به وی
لطف و فیضِ قادر و قَیّوم و حَی
پس بدانی، قدرت بی‌حَدِّ او
فیض و جود و نعمتِ بی ‌عَدِّ او
آن به تعظیم آرَدَت، بی ‌اختیار
وین کند در جمله حال امیدوار
بی ‌تَصَنُّع، حُبِّ خود در دل کند
بی‌تَکَلُّف، بر عمل مایل کند
چون زِ روی شوق، کردی بندگی
آن زمان، داری نشان زندگی
آنکه در طاعت، دلش افسرده است
گر به ظاهر زنده، باطن مُرده است
قومِ جُهّال اَر عبادت می ‌کنند
بیشتر، از روی عادت می ‌کنند
یا عوامی را، به خود داعی بُوَد
یا برای دنیوی، ساعی بود