رسته‌ها
گفتگو در تهران
امتیاز دهید
5 / 5
با 5 رای
نویسنده:
امتیاز دهید
5 / 5
با 5 رای
"گفتگو در تهران" نام رمان تازه منتشر شده‌ی سید مهدی موسوی‌ست. داستان در سال ۸۸، حول محور سیزده شخصیت و در پایتخت ایران، تهران اتفاق می‌افتد. داستان روایتی غیرخطی و سیال دارد و محدود به فضا و زمان خاصی نمی‌شود.
اگرچه در نگاه نخست [ و در لایه‌ی سطح کار ] ما با یک عاشقانه‌ی سیاسی طرف هستیم اما در بطن، این رمان تجزیه و تحلیلی‌ست عمیق از نسل معاصری که در کشورهای درحال توسعه زندگی می‌کنند.
می‌توان این رمان را با توجه به فرم روایت، رابطه‌‌های بینامتنی و ارجاعات فرامتنی، تغییر مداوم راوی و زاویه‌ی دید، چندصدایی، استفاده از ظرفیت‌های زبانی و مهم‌تر از همه، فضای به‌ کار گرفته شده در آن، یک رمان پست‌مدرن دانست. با این حال، نویسنده خود را محدود به یک جنبش و مکتب ادبی خاص نکرده است.
نام رمان برگرفته شده است از رمان "گفتگو در کتدرال"، اثر معروف "ماریو بارگاس یوسا" که جزو افرادی‌ست که نامش در صفحه‌ی تقدیمات آمده است، اما با این حال بین این دو اثر شباهت چندانی نه در فضای کلی دیده می‌شود و نه حتا در فرم !
در گفتگو در تهران ما شاهد بسیاری از ادای احترامات آشکارا و پنهان و ارجاع به فیلم‌ها، کتاب‌ها و آثار هنری مختلف هستیم که بسیاری از آن‌ها چیزی بیش‌تر از یک اشاره‌ی ساده است. خواندن و تماشای هر یک از این آثار می‌تواند کلیدی باشد برای گشودن دیدی تازه در فهم پیچیدگی‌های به کار رفته در گفتگو در تهران.
بی‌شک همان‌گونه که مخاطب حرفه‌ای ادبیات از تکنیک‌های پیچیده‌ی به‌کار رفته برای ایجاد لحن، فرم و مهم‌تر از همه تحلیل‌های روانکاوانه با مبانی مکاتب "فروید"، "یونگ" و "لاکان" در اثر لذت خواهد برد، مخاطب عام هم از روایت عاشقانه-سیاسی کار و کشف گره‌های آن لذت مخصوص به خود را خواهد برد و دو لذت متمایز در دو خوانش متفاوت از دو طیف متفاوت از مخاطبین اثر شکل خواهد گرفت.
بیشتر
اطلاعات نسخه الکترونیکی
تعداد صفحات:
196
فرمت:
PDF
آپلود شده توسط:
s98
s98
۱۳۹۶/۰۱/۱۷

کتاب‌های مرتبط

درج دیدگاه مختص اعضا است! برای ورود به حساب خود اینجا و برای عضویت اینجا کلیک کنید.

دیدگاه‌های کتاب الکترونیکی گفتگو در تهران

تعداد دیدگاه‌ها:
1
تنها چیزی که می‌دونم اینه که دوست داشتن نه وابسته‌ی لمس تنه نه محتاج دیدار. تنها چیزی که می‌دونم اینه که توی تمام کتابا، توی تمام فیلما، توی هر جایی که بوی ادبیات و هنر رو بده می‌تونی پیدام کنی. می‌تونم پیدات کنم. یه کلمه، یه تصویر از هزاران کیلومتر اون‌ورتر می‌تونه ما رو به هم وصل کنه، یکیمون کنه... تو منو توی این کتابا و کلمه‌ها پیدا کردی. چه‌جور می‌تونی تا وقتی این کلمه‌ها نفس می‌کشن گمم کنی؟ چه‌جور می‌تونم گمت کنم؟
(گفتگو در تهران/ مهدی موسوی)
گفتگو در تهران
عضو نیستید؟ ثبت نام در کتابناک