رسته‌ها

سه سال در آسیا: سفرنامه کنت دوگوبینو

سه سال در آسیا: سفرنامه کنت دوگوبینو
امتیاز دهید
5 / 4.2
با 60 رای
امتیاز دهید
5 / 4.2
با 60 رای
گزارشی از جامعه ایران عصر ناصرالدین شاه از خلال سفرنامه کنت دوگوبینو
این کتاب نایاب بر گرفته از کتاب سفرنامه کنت دوکوبینو یا سفرنامه سه سال در آسیا آرتور دو گوبینو ‏ (۱۸۱۶ - ۱۸۸۲) نویسنده، خاورشناس، شاعر، مورخ و سیاستمدار فرانسوی. ریشهٔ نظریات نژادگرایانه در عصر جدید را به او نسبت می‌دهند. با این که در زمان حیاتش جز در نزد معدودی از روشنفکران و هنرمندان مانند واگنر که دوست او بود شناخته نشد، ولی پس از مرگش اندیشه‌های او طرفدارانی یافت و اصول و عقاید او دربارهٔ عدم تساوی نژادها مخصوصاً در آلمان بسیار مورد توجه قرار گرفت و او را به شهرت جهانی رساند.
بیشتر
اطلاعات نسخه الکترونیکی
تعداد صفحات:
370
فرمت:
PDF
آپلود شده توسط:
hanieh
hanieh
1395/03/28

کتاب‌های مرتبط

درج دیدگاه مختص اعضا است! برای ورود به حساب خود اینجا و برای عضویت اینجا کلیک کنید.

دیدگاه‌های کتاب الکترونیکی سه سال در آسیا: سفرنامه کنت دوگوبینو

تعداد دیدگاه‌ها:
3
هر حادثه تاریخی یعنی فعالیت همه توده های مردمی که توسط فکر یا اراده قهرمانان تاریخی شکل گرفته، واقعا خیلی عجیب هست کنت دوگوبینو چگونه با نظریه اش در کنار هاستن استوارت چمبرلن که از قضا هر دو دوستان ریشارد واگنر هم بودند چگونه باعث ایجاد ناامنی در دنیا شدند کنت دو گوبینو معتقد بود سه نژاد اصلی وجود دارد. سفید، زرد، سیاه و نژاد سفید نژاد برتر است به عقیده او آلمان ها بهترین آریاییهای عالمند و این نظریه و نوشته هایش توسط ویلهلم دوم بسیار بسیار محبوب بوده
جالبه با اینکه ایشان در مورد ایران کتاب های نوشت ولی هیچ گاه در ایران معروف نشد نتیجه گیری کاملا مشخص هست در فرهنگ ایران عزیز نژاد پرستی هیچ جائی نداشته و ندارد.
بر خلاف نظر دوگوبینو ازدواج بین نژادها باعث افزایش کیفیت هوشی و کیفیت زیستی افراد میشود در ایران ما وطن پرستی بر پایه سرزمین داشته ام نه مثل المان و کشورهای غربی بر پایه نژاد
درود
مفاهیمی که امروزه نصیب ما ایرانیان می کنند مانند نژاد پرست ریشه در خود غرب داره و ما حتی به معنای واقعی کلمه، مفهوم این کلمه را نمیدانیم جالبه فکر میکنم اولین بار بحث های نژادی را دوگوبینو راه انداخته بود از نظر ایشان علت عقب‌ماندگی ایران، «اختلاط نژادی» است. گوبینو مدعی بود تمدن بزرگ ایرانی‌ها، پس از دوره پارت‌ها دچار اختلاط نژادی شد و سیر نزولی خود را آغاز کرد و به این ترتیب، تا پایان دوره ساسانی تداوم یافت. وی نوشته است: «میان نژادها مقایسه کردم و از میان یافته‌های خود، بهترین نژاد را برگزیدم و لذا تاریخ ایرانیان را نگاشتم تا نشان دهم که یک ملت آریایی که کمترین اختلاط را داشته، چگونه برتری خود را حفظ کرده و عواملی چون تفاوت آب و هوا و شرایط زمانی، تأثیری در تغییر و یا شکستن نبوغ یک نژاد ندارد و صرفاً اختلاط نژادی عامل سقوط و تنزل‌ است.
خوب مشخصا ادعاهای ایشان حرف های تو خالی بیش نیست.
سه سال در آسیا: سفرنامه کنت دوگوبینو
عضو نیستید؟
ثبت نام در کتابناک