زادالمسافرین

نسخه‌های کهن زادالمسافرین بسیار اندک است و قدیمی‌ترین نسخه‌ آن از قرن هشتم قدیم‌تر نیست. نسخه‌های خطی موجود نیز آکنده از اغلاط، افتادگی، تصحیف و تصرفات کاتبان است که بی‌تردید دشواری کتاب از حیث معنی و لفظ، در این باره مؤثر بوده است. سیدنصرالله تقوی، پیش از سال ۱۳۳۹ ق، به‌‌ همان شیوه‌ی قدما به تصحیح زادالمسافرین پرداخت، اما متن ویراسته‌ی او هیچ‌گاه منتشر نشد. هم‌زمان با او، محمد بذل‌الرحمان به تصحیح این کتاب اشتغال داشت که در سال ۱۳۴۱ ق در برلین منتشر شد و در سال‌های ۱۳۳۹ و ۱۳۴۱ ش نیز در تهران به شیوه‌ی افست به چاپ رسید. همچنین علی قویم متن ویراسته‌ی بذل‌الرحمان را با حذف مقدمه و نسخه‌بدل‌ها و برخی تصرفات در سال ۱۳۳۸ ش در تهران به چاپ رساند. متن انتقادی زادالمسافرین به کوشش سیدمحمد عمادی حائری در سال ۱۳۸۴ ش در تهران منتشر شده است.
منبع: دانشنامه‌ زبان و ادب فارسی، ذیل ماده‌ی زادالمسافر.