ملی – مذهبی، گرایش یا نهاد؟ - جلد 2

آفرین به 13440410
یادمان باشد "میهن دوستی" فرسنگ ها با "میهن پرستی" تفاوت دارد. دوستانی همچون جناب mpm7030 عزیز، متاسفانه مثل بسیاری از هموطنان ارجمندمان دچار مطلق گرایی شده اند. چرا نمی توان در عین میهن دوستی، متدین نیز بود؟ کدام خط و خط کش این دو مقوله را به شکل سیاه و سفید از یکدیگر منتزع می کند؟ همانگونه که دوست عزیزمان 13440410 توضیح داده اند، نمونه های بسیاری در تاریخ بوده که افراد و جریان ها در دو حوزه ی ظاهرا متباین فعال بوده اند. آیا نمی توان محمدعلی جناح را _برای مثال_ مسلمان ملی گرا نامید؟ در دولت ساندینیست های نیکاراگوئه، کشیش ها و اسقف هایی بودند که مارکسیسم را تخطئه نمی کردند و به لحاظ اقتصادی، پیرو سوسیالیسم بودند. بازهم یادمان باشد ناسیونالیسم، مادام که از خطوط افراطی گذر نکرده و به شوونیسم و فاشیسم درنغلتیده، لزوما با دین خویی و مذهب گرایی مغایرتی ندارد. بگذریم از نظرات افراطیونی که متاثر از لنینیسم، به نوعی از انترناسیونالیسم اسلامی اعتقاد دارند. حتی این گروه از افراطیون نیز با حدیث معروف حب الوطن من الایمان، مشکلی ندارند.

1. مجموعه مقالات دکتر محمد علی همایون کاتوزیان را آپلود کردم در سایت که در آنجا دکتر کاتوزیان مقاله ای درباره ی نهضت آزادی ایران دارد که تقریبا
نهضت آزادی هم یک گروه ملی مذهبی می باشد آنجا دوستان بیشتر با جریان ملی - مذهبی آشنا می شوند و شاید جواب برخی از سوال های
خود را بیابند . چون نظرات دوستمان از جمله دوست عزیز mpm7030 نشان می دهد که با این گروه آشنایی زیادی ندارند . شاید با شناخت کامل
شخصیتی همچون مهندس بازرگان بشود که مرام جریان ملی - مذهبی را توضیح داد .
2. جناب « حام » این گروه و نهضت آزادی جریان های غیرقانونی در کشور محسوب می شوند و در زمان مهندس بازرگان برچسب هایشان را به خاطر
مخالفت با تسخیر سفارت امریکا و همچنین مذاکرات با امریکا دریافت نموده اند .
3. یک توضیح کوچک که این جریان ها بیشتر جریان های ملی گرا و زیر مجموعه جبهه ملی ایران محسوب می شوند و تقریبا به مبانی سکولاریته در سیاست
اعتقاد دارند و مذهب را بیشتر در بعد روحی و اخلاقی می پسندند ( البته شاید در قبل افرادی همچون دکتر شریعتی به نوعی از حکومت اسلامی اعتقاد داشتند
اما رهبران تازه این جریان ها و گروه ها دیگر اعتقاد خاصی به حکومت اسلامی ندارند )

در کشورهائیکه آزادی احزاب نباشد باید از ملیت و قومیت و دین و نژاد استفاده کرد چون هزاران برچسب ناروا یی مانند وطن فروش و جاسوس و ملحد و..........بر پیشانیت می چسبانند

ناسیونال سوسیالیسم ، دمکرات مسیحی ، سوسیال دمکرات .... هم به گمان برخی ترکیب ناسازه هاست . در جهان آمیختگی ها و گسست و پیوست دائمی عناصر و جریان ها ، چیزی عادی تر از این یافت می شود ؟! ملی ـ مذهبی از « پادشاهی مشروطه » و « دیکتاتوری مصلح » که منسجم تر و سازنده تر هست !

ملی- مذهبی درست شبیه اینه که یه جایی بگی اسلام گرای-سکولار.
اصولا ناسیونابسم با عقاید مذهبی دریک جا هیچ وقت با هم سر همخوانی نداشته اند.
دوستانی که به اسم ملی مذهبی در ایران مشهور بوده و هستند عمدتاً افرادی اند که یا قصد داشته اند برای نیل به ملی گرایی از مذهب بهره ببرند و یا بلعکس برای نیل به گرایشات مذهبی از ملی گرایی استفاده کنند. در ترکیه این دیدگاهها بیشتر از چانب ملی گرایان بود که می خواستند طبقه جمعیتی 70 درصدی اسلام گرا را به سمت خود جلی کنند و در ایران هم توسط مذهبیون افراطی که قصد داشتند طبقه ی متوسز به بالا و همینطور نوروشنفکران و نوکیسگان به ظاهر غرب گرا را حول خود جمع کنند.
لطفا فریب این ادعا ها را هیچ گاه نخورید. ملی مذهبی یعنی....