رسته‌ها
ترانه های داریوش اقبالی
امتیاز دهید
5 / 4.7
با 858 رای
امتیاز دهید
5 / 4.7
با 858 رای
گردآوری : امیر نیلی

بدون شک او پدیده ای درتاریخ موسیقی ایران است،ترانه های داریوش از خواسته ها و افکار مردم ایران در سه دهه اخیر متاثر گشته.داریوش افسانه است.اویکی از هزاران خواننده ایست که در دوران معاصر چون ستاره میدرخشد.ترانه های او در ارتباطی نزدیک با رنج و خوشی زندگی متداول ایرانیان است،مردمانی سختی کشیده و دوستدار آزادی.او با بیانی ژرف و بدور از اغراق به بیان احساسات ایرانیان می پردازد. موسیقی او همانند شعراش دارای نظم است،احساسات ژرف و عمیق،از اینرو ترانه های داریوش درقلب مردم جای دارد ..
داریوش عضو سازمان عفو بین‌الملل است. وی به جز اهمیت به ترک اعتیاد و رهایی به مسائل اجتماعی، پناه‌جویان ایرانی، گروه‌های جوامع اقلیت و کودکان کار نیز توجه دارد. وی در سال‌های اخیر با کمک دانشجویان کمپین حمایت از این افراد را تأسیس نمود.
بیشتر
اطلاعات نسخه الکترونیکی
تعداد صفحات:
390
فرمت:
PDF
آپلود شده توسط:
MTOM
MTOM
1388/08/30
درج دیدگاه مختص اعضا است! برای ورود به حساب خود اینجا و برای عضویت اینجا کلیک کنید.

دیدگاه‌های کتاب الکترونیکی ترانه های داریوش اقبالی

تعداد دیدگاه‌ها:
284

او نيست كه در مردمك چشم سياهم
تا خيره شود عكس رخ خويش ببيند
اين گيسوی افشان بچه كار آيدم امشب
كو پنجه او تا كه در آن خانه گزيند
دم شما چو آتش جاودان زرتشت پاک نهاد, گرم و فروزان باد .
من عاشق آهنگهای داریوشم خیلی ممنون8-):inlove:
میگن که شهر پریا تو صندوقش پر از طلا است، شبیه شهر قصه هاست ، شهر تو دست مافیهاست
زندگی ها چه بی صفا است ، تو خوابشم هول و ولاست ، هر چی بخوای اونجا براست،بازار مکر و
حیله هاست..
شهر بزرگ مایله؛ بی بند و بار و وله، آسه بیا ؛ آسه برو ، دمت نره لای تله
تو شهرک تهران جلس ، یاحق بدادمون برس، افاده ها طبق طبق ، قیافه ها اجغ وجغ
سگای هار شهرمون ، مرتبا به وق و وق
مار میشن و نیش می زنن ، تیشه به ریشت میزنن ، یه روز سرت داد میزنن،روز دیگه جا میزنن
شهر بزرگ مایله بی بند و بارو وله ، آسه بیا ، آسه برو ، دمت نره لای تله
این روزا هرجا که بری مد شده جنگ زرگری ، یه روز تو خط اینوری ، روز دیگه تو اونوری
سیاه سیاه اونم تو خواب،لایحه صادر می کنن،مثل ناپلئون می شن و ایرون و آزاد می کنن
ایرون کشی دکون شده،بازار کسب و نون شده
شهر بزرگ مایله بی بند و بار و وله ، آسه بیا ، آسه برو ، دمت نره لای تله
شعار توخالی بسه؛ هرچی میگیم یک هوسه،حال و هوامونم پسه؛ اگه به وحدت نرسه
بسه دیگه پرده گری ،بسه دیگه پرده گری ، دوئیت و ماو منی
ما هممون برابریم؛ماهممون برادریم،یادت باشه که من و تو ، ایرونی دربه دریم
آی آدمای همنفس ،تاکی اسیریم تو قفس،بیاین قفس رو بشکنیم،طرز دیگه بیفکنیم
وقتی من و تو ما بشیم ؛روزیه که رها می شیم،روزیه که رها می شیم.
از تو به خود رسیده ام این که سفر نمی شود .......
داریوش با حنجره نمناکش ، انسان را به درونش سوق می دهد ... شوق به خویشتن را می آفریند ....
داریوش اقبالی انسانی فوق العاده است با نوع موسیقی منحصر به فرد
ترانه های داریوش اقبالی
عضو نیستید؟
ثبت نام در کتابناک