عشق فائدرا
امتیاز دهید
نویسنده:
سارا کین
مترجم:
رامتین شهرزاد
امتیاز دهید
.
عشقِ فائدرا / Phaedra’s Love
تئاتر گیت لندن، سارا کین را استخدام کرد تا نمایشنامه‌ای اقتباس یافته از یک اثر کلاسیک بنویسد. «عشق فائدرا» درحقیقت اقتباسی آزاد از «فائدرا» نوشته‌ی سِنکا، نمایشنامه‌نویس روم باستان است، هرچند در فضایی مدرن می‌گذرد. درچهارچوب اسطوره‌ای عشق نافرجام فائدرا به پسرخوانده‌ی خویش ، در اینجا فائدرا نقش اصلی را برعهده می‌گیرد – برخلاف نمایش سِنکا – و درنهایت به خودکشی دست می‌زند . کین اصول سنتی نمایشنامه‌های کلاسیک را کنار گذاشت و به‌جای توصیف خشونت ، خشونت را به روی صحنه اجرا کرد . این نمایشنامه شامل بر بخشی از مشهورترین و زیرکانه‌ترین دیالوگ‌های کین می‌شود . کین این اثر را «کمدیِ من» خوانده است. اولین اجرای اثر در سال 1996 در تئاتر گیت لندن ، با کارگردانی سارا کین بود .
بیشتر
عشقِ فائدرا / Phaedra’s Love
تئاتر گیت لندن، سارا کین را استخدام کرد تا نمایشنامه‌ای اقتباس یافته از یک اثر کلاسیک بنویسد. «عشق فائدرا» درحقیقت اقتباسی آزاد از «فائدرا» نوشته‌ی سِنکا، نمایشنامه‌نویس روم باستان است، هرچند در فضایی مدرن می‌گذرد. درچهارچوب اسطوره‌ای عشق نافرجام فائدرا به پسرخوانده‌ی خویش ، در اینجا فائدرا نقش اصلی را برعهده می‌گیرد – برخلاف نمایش سِنکا – و درنهایت به خودکشی دست می‌زند . کین اصول سنتی نمایشنامه‌های کلاسیک را کنار گذاشت و به‌جای توصیف خشونت ، خشونت را به روی صحنه اجرا کرد . این نمایشنامه شامل بر بخشی از مشهورترین و زیرکانه‌ترین دیالوگ‌های کین می‌شود . کین این اثر را «کمدیِ من» خوانده است. اولین اجرای اثر در سال 1996 در تئاتر گیت لندن ، با کارگردانی سارا کین بود .
آپلود شده توسط:
ali_lzl
1392/07/16
دیدگاه‌های کتاب الکترونیکی عشق فائدرا
سارا کین ، در سوم فوریه‌ی 1971 در انگلستان متولد و در 20 فوریه‌ی 1999 درگذشت . نمایشنامه‌های او به مسأله‌ی عشق و رستگاری ، علایق جنسی ، رنج ، درد ،
شکنجه و سرانجام موضوع مرگ می‌پرداختند . او از مهم‌ترین نمایشنامه‌نویس‌هایِ پست‌مدرن و آوان-گارد در قرن بیستمِ انگلستان حساب می‌شد . در آثار او نثر اهمیت فراوانی
دارد و جنبه‌هایی شاعرانه پیدا می‌کند . او از زبانی سنگین و کهن استفاده می‌کند ، به کنکاش در فرم‌های نمایشی مشغول شده است و بر روی صحنه‌ی تئاتر ، تصویرهایی
افراطی خشن و جنسی را به نمایش می‌گذار د. کین در طول عمر خود پنج نمایشنامه نوشت ، یک فیلم کوتاه با نام پوست و دو مقاله در روزنامه‌ی گاردین منتشر ساخت .
«4.48Psychosis» ، توسط انتشارات Methuen Drama ، ناشر تمام آثار کین ، منتشر شد و همان سال جیمز مکدونالد آن را در کورت
رویال لندن به روی صحنه برد. در سال‌های اخیر آثار سارا کین مورد اقبال جهانی قرار گرفته‌اند و کارگردان‌های زیادی در تمام نقاط جهان ،
آثار او را به اجرا درآورده‌اند . او یکی از ده نمایشنامه‌نویس برتر دنیاست که آثارش به بیش از سی زبان ترجمه شده است و در معتبرترین
تئاترهای دنیا به روی صحنه رفته‌اند .
تئاتر سارا کین، از بسیاری جهات به تئاتر آنتونن آرتو شباهت دارد . زبان تند و خشن آثار او که در آغاز نمایش برای تماشاگر غیرقابل
درک است و همچنین تمایل نمایشنامه‌نویس برای آفریدن فرم‌های تازه‌ای برای تئاتر ، یادآور تئاتر آرتو است . همچنین سرنوشت تراژیک این
دو نمایشنامه‌نویس و رنج‌های روانی‌‌شان که باعث مرگ زودهنگام آنها شد ، در نزدیکی‌شان به یکدیگر بی‌تاثیر نیست . برای آرتو، تئاتر
تنها وسیلة بیان ناراحتی‌های شدید ذهنی‌‌اش بود . او در یکی از نامه‌هایش کلماتی را می‌نویسد که می‌توانند کلمات سارا کین هم
باشند : «زندگی ذهنی من ، تمام تردیدهای حقیر و یقین‌های بی‌چون و چرا را که با کلماتی روشن و منسجم بیان می‌شوند ،
پشت سر گذاشته است . و ضعف‌های من ساختاری بسیار لرزان دارند و از پیوستگی خوبی برخوردار نیستند.»
طی این دوره چند نمایشنامه را کارگردانی کرد که از آن میان می‌توان به نمایشنامه‌های «خرس» از چخوف و «مکبث» اثر شکسپیر
اشاره کرد . همزمان، سه منولوگ به نام‌های «مونولوگ کمدی»، «Straved» و «آنچه او می‌گوید» نوشت که در بخش جنبی جشنوارة
ادینبورگ اجرا شدند . این سه نمایشنامه تاکنون جایی چاپ نشده‌اند و این موضوع از این حکایت دارد که کین دوست نداشت آنها دوباره
خوانده یا اجرا شوند . در آخرین سال دانشجویی ، کین اولین ورسیون نمایشنامة «Blasted» را نوشت که اواخر همان سال آن را در
جشنوارة تئاتر دانشگاهی به روی صحنه برد . این نمایشنامه یک سال بعد چاپ شد و معاقب آن ، جیمز مکدونالد آن را در تئاتر رویال
کورت لندن به روی صحنه برد . این اجرا بازتاب گسترده‌ای در مطبوعات پایتخت داشت و همین امر باعث شهرت زود هنگام سارا کین شد.
در سال 1995 ، کین اولین فیلمنامة خود را نوشت ، فیلمنامة کوتاهی که وینسنت اُکانل ، فیلمی یازده دقیقه‌ای بر اساس آن ساخت .
یک سال بعد ، نمایشنامة «Blasted» به همراه نمایشنامة دیگری به نام «Phaedra's love » از سوی انتشارات Methuen modern plays
لندن منتشر شد . همان سال «Blasted» در آلمان اجرا شد و کین «Phaedra's love » را در گیت تئاتر لندن به روی صحنه برد . این دو
نمایشنامه به زودی در کشورهای دیگر جهان نظیر ایتالیا و امریکا ترجمه و اجرا شدند و رفته رفته ، سارا کین در تمام دنیا شناخته شد .
بسیاری از کارشناسان مولفه‌های تئاتر خشونت آنتونن آرتو را در تئاتر او می‌دیدند و او را دنباله‌روی این سبک تئاتری تشخیص می‌دادند .
در سال 1988، کین نمایشنامة «Cleansed» را نوشت که همان سال توسط جیمز مک دونالد در لندن کارگردانی شد و روزهای آخر اجرا
خود کین یکی از نقش‌های نمایشنامه را بازی کرد . این نمایشنامه نیز ابتدا در ایتالیا و سپس در چند کشور اروپا به روی صحنه رفت .
نمایشنامة بعدی کین «Crave» نام داشت که نویسنده ابتدا آن را با نام مستعار به صورت نمایشنامه‌خوانی اجرا کرد و استقبال
گسترده‌ای که از همین خوانش به عمل آمد ، او را ترغیب کرد که این اثر را به نام خودش منتشر کند . این نمایشنامه ابتدا در جشنوارة
ادینبورگ ، به کارگردانی ویکی فوترسون اجرا شد و تحسین منتقدان تئاتر را برانگیخت . اجرای عمومی «Crave» در تئاتر رویال کورت لندن
بود و متعاقب آن تورهایی در آلمان، هلند، ایرلتد و ایتالیا داشت . در بعضی از این اجراها خود کانه، بازی یکی از نقش‌ها را به عهده
می‌گرفت . این نمایشنامه نیز به چند زبان دنیا ترجمه شد و به همراه دیگر نمایشنامه‌های سارا کین ، بارها در کشورهای مختلف به اجرا
درآمد .