مقدمه ای بر جامعه شناسی عمومی - جلد اول - کنش اجتماعی

ممنون عالی بود

6 سلاک خوبه . کتاب ساخت کنش اجتماعی پارسونز رو کاش قرار میدادید

با تشکر از آپلود کننده محترم.
این کتاب به عنوان منبعی برای مبانی جامعه شناسی بسیار مناسب است، هر چند امروزه دانشجویان سبک کتابهای درسی آمریکایی (مثل کتاب "جامعه شناسی" آنتونی گیدنز) را بیشتر ترجیح می دهند.
شاید بشود به تعبیری گفت جامعه شناسی در قرن بیستم در دو جهان متفاوت به صورت موازی رشد کرد: در جهان انگلیسی زبان و در جهان فرانسه زبان. ویژگی اولی، سادگی و اتکا بر آمار و ویژگی دومی پیچیدگی، نزدیکی به فلسفه و دارا بودن پایه های تئوریک قوی است. اینکه شما به کدامیک از این دو تمایل داشته باشید تا حدودی به جهان بینی و گرایشات ایدئولوژیک شما بر می گردد. به هر روی گی روشه به دومی نزدیک تر است، هر چند موقعیت کبک (محل اقامت و تدریس او) به گونه ای است که جهانهای انگلیسی زبان و فرانسه زبان تا حدودی در هم می آمیزند.

این کلام از جناب علامه نقل به مضمون است

علامه محمد تقی جعفری می­ گفتند:

عده ­ای از جامعه ­شناسان برتر دنیا در دانمارک جمع شده بودند تا پیرامون موضوع مهمی به بحث و تبادل نظر بپردازند. موضع این بود:

«ارزش واقعی انسان به چیست».

برای سنجش ارزش خیلی از موجودات، معیار خاصی داریم. مثلا معیار ارزش طلا به وزن و عیار آن است. معیار ارزش بنزین به مقدار و

کیفیت آن است. معیار ارزش پول پشتوانه­ ی آن است. اما معیار ارزش انسان­ها در چیست.

هر کدام از جامعه شناسان صحبت­هایی داشتند و معیارهای خاصی را ارائه دادند. بعد وقتی نوبت به بنده رسید گفتم : اگر می­خواهید

بدانید یک انسان چقدر ارزش دارد ببینید به چه چیزی علاقه دارد و به چه چیزی عشق می­ورزد. کسی که عشقش یک آپارتمان دو طبقه

است در واقع ارزشش به مقدار همان آپارتمان است. کسی که عشقش ماشینش است ارزشش به همان میزان است. اما کسی که

عشقش خدای متعال است ارزشش به اندازه­ ی خداست ! علامه فرمودند: من این مطلب را گفتم و پایین آمدم. وقتی جامعه شناسان

صحبت­های مرا شنیدند برای چند دقیقه روی پای خود ایستادند و کف زدند. وقتی تشویق آن­ها تمام شد من دوباره بلند شدم و گفتم:

عزیزان! این کلام از من نبود.. بلکه از شخصی به نام علی است. او در نهج البلاغه می­فرمایند: «قِیمَةُ کُلِّ امْرِئٍ مَا

یُحْسِنُهُ» / «ارزش هر انسانی به اندازه­ی چیزی است که دوست می­دارد»

وقتی این کلام را گفتم دوباره به نشانه ی احترام به وجود امیرالمؤمنین علی از جا بلند شدند و چند بار نام آن را بر زبان جاری کردند

حضرت علامه در ادامه می فرمودند: عشق حلال به این است که انسان (مثلا) عاشق 50 میلیون تومان پول باشد. حال اگر به انسان

بگویند: «آی!!! پنجاه میلیونی!!!» . چقدر بدش می آید؟ در واقع می فهمد که این حرف توهین در حق اوست. حالا که تکلیف عشق حلال

اما دنیوی معلوم شد ببینید اگر کسی عشق به گناه و معصیت داشته باشد چقدر پست و بی ارزش است!

منظورت گی روشه هس دیگه؟!؟!؟!؟!؟!